Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

Το βρήκα... (προέκυψε)


Τετάρτη, Δεκεμβρίου 17, 2008


Ένα "κεράκι" απ' την Αστοριανή, Γιώτα, για τον Αλέξανδρο!


Την Αστοριανή, μια ξενητεμένη Ελληνίδα ποιήτρια, δεν την ήξερα!
Τώρα την "μαθαίνω"!

Μπορούμε να την "μάθουμε" μαζί, ψάχνoντας στο μπλογκ της:

http://astoriani.blogspot.com/


κι εδώ:

yiotas@optonline.net
astoriani8@gmail.com


Η Γιώτα έγραψε ένα ποίημα Ψυχής για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο και η θέση του είναι εδώ, σε ποστ!

(Αυτό, για τον Αλέξανδρο, ο οποίος μας συντάραξε όπως κι ένας άλλος μικρός Άλεξ!)

Στον Αλέξανδρο(-Ανδρέα Γρηγορόπουλο)

Τον είδα που φτερούγισε
Άγγελος λαβωμένος,
όχι στο σώμα, στη καρδιά,
άπειρος, σαστισμένος.
Ακράτητη η τόλμη του
στη λάμψη του ονείρου,
φωτιά όπου τον τύφλωνε
στα βάθη του απείρου
και πριν να γίνει τ΄όνειρο
όραμα, φως στη δάδα,
ο Άγγελος φτερούγισε
για μια καινούρια Ελλάδα.



Ας είναι τούτες οι αυθόρμητες σκέψεις ένα "Αντίο" απ' την "Αλλη Οχθη" του Ατλαντικού.
Εύχομαι για μια καλύτερη μέρα.
Υιώτα ΝΥ

"Θεώρησα ότι για τη μνήμη αυτού του παιδιού κι όσων έχουν κατά καιρούς χαθεί αναίτια, αυτό να είναι ένα κεράκι στη μνήμη τους..."
Εδώ θα μείνει το αυθόρμητο "κεράκι" σου, Αστοριανή μου, να σιγοκαίει...

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

Μόλις - φρέσκιες!

Μόλις - φρέσκιες!
(Το "μόλις" ξεκίνησε στις 10! Ψυχή βαθειά, picasa!)

ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ
ΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥ - ΣΤΡΑΤΗ

ΠΟΙΗΣΗ

Υγ. Με αγάπη, απ' τα παραμελημένα μου, Γιώτα!