...Μού πήρε πολύ σκέψη και χρόνο, αυτή η ανάρτηση της Γιώτας.
Είναι μια Προσευχή του 1987 που την ξαναζωντάνεψε με χειροποίητη Προσευχή, 29 ολόκληρα χρόνια μέτα, τώρα... που πλησιάζουμε την Ανάσταση του 2016.
...Με τσάκισε.
...Με γονάτισε, από χθες.
Έχασα τις φτωχές μου λέξεις, ακόμα και στην ζωή μου, πόσο μάλλον να τις "μαζέψω" Εκεί, σαν σχόλιο, σαν παλαμάκια στην ανάρτησή της!
Πήγα στο "προσκυνητάρι" της, στάθηκα πολλές φορές, κοντά της, μα ... σεβόμενη τις Ιερές στιγμές της, έφευγα...
Ας με σ' χωρέσει, που βγήκα από δω.
Το σκέφτηκα πολύ, για να το κάνω.
Τιμή είναι, σταθερή, για την "δύναμη" της γραφής της, γενικά, για την Τέχνη της Ψυχής της!
Αναρωτήθηκα:
"γιατί η γραφίδα της Γιώτας, παρεμποδίστηκε... ενώ θα έπρεπε να είναι η Σημαία μας, στην Λογοτεχνία της εποχής μας".
"γιατί, τί ήταν αυτό που είχε ανάγκη, να μας πληροφορήσει ότι ήταν γ' βραβείο, τόσο το ποσό, κ.λ.π. πόσο ακόμα, νόμιζε, πώς θα ανέβαινε στα μάτια μας, γι' αυτό...."
Άξιζε, άραγε, να μάς το πει, για να μάς αγγίξει η "ΑΞΙΑ" της;
Και ποιοί είμαστε εμείς και πόσο άξιοι, για να την "κρίνουμε";
Κέρδισε ή έχασε, μ' αυτή της την ανάρτηση;
Δεν ξέρω.
Και τελικά, αναρωτήθηκα για άλλη μια φορά:
"Πού κάνει λάθος, η φίλη μου η Γιώτα; Πού, Χριστέ μου; Πού;"
"Γιατί να έχει τόσο πολύ ανάγκη, απ' την "επιβεβαίωση", την "όποια" επιβεβαίωση, της πουλημένης και ξεπουλημένης εποχής μας;"
"Φώτησέ την, Σε Παρακαλώ, να μην στεναχωριέται, να μην μετράει φίλους ή εχθρούς, σχόλια και κριτικές, Καλές ή κακές... για ότι αφορά την λογοτεχνία.
Δώς της Υγεία, Ευτυχία, να χαίρεται ότι ΕΣΥ, Τής έχεις δώσει απλόχερα, οικογένεια, εγγόνια, αγάπη, επιμονή και υπομονή, υλική και πνευματική ζωή!
Την αξίζει..."
***
Υγ. "ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ", Γιώτα μου, σε σένα και στην μεγάλη και αγαπημένη οικογένειά σου!
Μην μπεις στην διαδικασία να απαντήσεις...
Οι Προσευχές δεν διακόπτονται.
Έτσι την "είδα" αυτή την ανάρτηση...
Υπάρχει τόσος ελεύθερος "χώρος", να τα πούμε "αλλιώς", αλλού.
Είναι μια Προσευχή του 1987 που την ξαναζωντάνεψε με χειροποίητη Προσευχή, 29 ολόκληρα χρόνια μέτα, τώρα... που πλησιάζουμε την Ανάσταση του 2016.
...Με τσάκισε.
...Με γονάτισε, από χθες.
Έχασα τις φτωχές μου λέξεις, ακόμα και στην ζωή μου, πόσο μάλλον να τις "μαζέψω" Εκεί, σαν σχόλιο, σαν παλαμάκια στην ανάρτησή της!
Πήγα στο "προσκυνητάρι" της, στάθηκα πολλές φορές, κοντά της, μα ... σεβόμενη τις Ιερές στιγμές της, έφευγα...
Ας με σ' χωρέσει, που βγήκα από δω.
Το σκέφτηκα πολύ, για να το κάνω.
Τιμή είναι, σταθερή, για την "δύναμη" της γραφής της, γενικά, για την Τέχνη της Ψυχής της!
Αναρωτήθηκα:
"γιατί η γραφίδα της Γιώτας, παρεμποδίστηκε... ενώ θα έπρεπε να είναι η Σημαία μας, στην Λογοτεχνία της εποχής μας".
"γιατί, τί ήταν αυτό που είχε ανάγκη, να μας πληροφορήσει ότι ήταν γ' βραβείο, τόσο το ποσό, κ.λ.π. πόσο ακόμα, νόμιζε, πώς θα ανέβαινε στα μάτια μας, γι' αυτό...."
Άξιζε, άραγε, να μάς το πει, για να μάς αγγίξει η "ΑΞΙΑ" της;
Και ποιοί είμαστε εμείς και πόσο άξιοι, για να την "κρίνουμε";
Κέρδισε ή έχασε, μ' αυτή της την ανάρτηση;
Δεν ξέρω.
Και τελικά, αναρωτήθηκα για άλλη μια φορά:
"Πού κάνει λάθος, η φίλη μου η Γιώτα; Πού, Χριστέ μου; Πού;"
"Γιατί να έχει τόσο πολύ ανάγκη, απ' την "επιβεβαίωση", την "όποια" επιβεβαίωση, της πουλημένης και ξεπουλημένης εποχής μας;"
"Φώτησέ την, Σε Παρακαλώ, να μην στεναχωριέται, να μην μετράει φίλους ή εχθρούς, σχόλια και κριτικές, Καλές ή κακές... για ότι αφορά την λογοτεχνία.
Δώς της Υγεία, Ευτυχία, να χαίρεται ότι ΕΣΥ, Τής έχεις δώσει απλόχερα, οικογένεια, εγγόνια, αγάπη, επιμονή και υπομονή, υλική και πνευματική ζωή!
Την αξίζει..."
***
Υγ. "ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ", Γιώτα μου, σε σένα και στην μεγάλη και αγαπημένη οικογένειά σου!
Μην μπεις στην διαδικασία να απαντήσεις...
Οι Προσευχές δεν διακόπτονται.
Έτσι την "είδα" αυτή την ανάρτηση...
Υπάρχει τόσος ελεύθερος "χώρος", να τα πούμε "αλλιώς", αλλού.
10 σχόλια:
Ενημερωτικά, μια και το είδα.
Είδαν 186 άτομα, αυτή την ανάρτηση!
Δεν μού είναι εύκολο να αλλάζω κωδικούς, μπαίνω δύσκολα σε παλιότερα μπλογκ μου.
Είθε να μπαίνουν φίλοι!
"Χριστός Ανέστη" και "Χρόνια Πολλά", το ΚΑΛΕΙ η ΗΜΕΡΑ!
Πάσχα 2016
Χίλια και άλλα τόσα "Ευχαριστώ"
σε σένα που το παρατήρησες...
και άλλα τόσα στα ...μάτια που είδαν...
Φίλη μου,
ίσως οι απαντήσεις μου "μπερδεύτηκαν... λόγω ευαισθησίας".
Οι καμέλιες "σου" πανέμορφες, έφτασαν φρεσκότατες...
Οι δικές μου, ταλαιπωρημένες, λόγω ψυχρού-κακού ... καιρού, μα χρόνια είχαν να ανθίσουν τόσες... θα δεις, σιγά-σιγά και τις δικές μου.
Τα χαμόμηλα;
Τιμούν συμβολικά και τις "Αιωρούμενες Ψυχές μου"
Πάντα σε ευχαριστώ
για τα συγκρατημένα σου "σχόλια"...
Παίρνω και να σου μιλήσω, όπως και χθες βράδυ...
δεν άνοιγε!
Έστω κι από δω,
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ κι αγαπημένα.
Να είστε καλά. Όλα τα άλλα; Περαστικά.
Υιώτα
Θέλω να είσαι ΚΑΛΑ, Γιώτα μου, μέσα - έξω, γενικώς.
Σε 10 μέρες ήρθαν δυο φορές οι τεχνικοί για το τηλέφωνο.
Είμαι του "προβληματικού"... δεν πειράζει!
Αν και, θέλω να μού γράψεις σε μέιλ το τηλέφωνό σου, γιατί μια παλιά ατζέντα που είχα διαλύθηκε και λόγω κουζίνας... άντε να βρω σε πιο κιβώτιο είναι....
Κρατάω το έξτρα πρόγραμμα 12 Ευρώ το μήνα για εξωτερικό, εδώ και 6 μήνες, μόνο για σένα (δεν έχω άλλον) κι ακόμα δεν σε πήρα, απ' αυτά και απ' τα "άλλα"...
Το να μην έχω και το νούμερο σε πρώτη ζήτηση, είναι πρόμπλεμ! Στείλ'το, να τα πούμε, πριν το κόψω. Όταν χρειάζεται, υπάρχουν και οι κάρτες.
Φαντάζομαι, εγώ θα μπορέσω να σε πάρω.
Έχω γενικώς... πολλούς "διακόπτες"... αοράτους, αλλά... συνήθησα.
Φιλιά για όλα σου!
Φιλιά σε όλους σου!
..ήρθα, στα γρήγορα, απόψε...
Παρατήρησες ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν αλλάζει; Απλά, επαναλαμβάνεται, με μια μάσκα διαφορετική... Πιστεύω, όμως, ότι η ΤΩΡΙΝΗ μάσκα θα κρατήσει πολύ!!! Κι αλλοίμονο σε κείνους που δεν πιστεύουν καθόλου (διότι έτσι τους συμφέρει...) ή εκείνους που πιστεύουν πολύ... (τόσο, που φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα...)
Ο Θεάνθρωπος, είναι ένα ΣΥΜΒΟΛΟ. Μόνο αν ανοίξεις τα μυχια της ψυχής σου θα Τον συναντήσεις...
Η καρδιά, ελίσσεται, δεν πειράζει Διδάσκεται με τους προβληματισμούς...
Η Ψυχή έχει σημασία...
Μόνο που δεν γίνεται να κυκλοφορει ελεύθερη. Θα την ποδοπατήσουν. Τελεία και Παύλα. Ο άνθρωπος, δεν είναι άνθρωπος. Δεν ήταν ποτέ. Είναι συνοθύλευμα υπάρξεων, ανά τους αιώνες...
Όπως και οι τέσσαρες Εποχές... Παρατήρησες ότι πλεον δεν μοιάζουν;
Χθες, σκεφτόμουν την Ατλαντίδα... Φοβάμαι ότι είμαστε στα ίχνη της...
Μόνον εκείνοι που έχουν ορκιστεί να φυλάττουν Μυστικά, ελπίζουν στην επανάληψη του Μεγάλου Καταποντισμού... για να ξεκαθαρίσει το ...Μέγα Αμάρτημα με τις πάμπολλες όψεις.
Άντε, πάλι με έκανες να ...κοιταχτώ στον παλιό μου καθρέπτη και να παραμιλάω...
Σκέφτηκα, αν αντιγράψεις εδώ, τα πρόσφατα "σχόλια" από την προχθεσινή ανάρτηση, θα προβληματιστούμε και οι δυο μας..
Να είσαι καλά, κι ας φοράς ... μάσκα.
Σε φιλώ
https://astoriani.blogspot.com/2020/04/1987.html
Συνδέω τις ίδιες αναρτήσεις...
4 σχόλια:
akrat είπε...
Καλημέρα. Χρόνια πολλά.
Λοιπόν αυτό το ποιήμα μου άρεσε σφόδρα, ιδιαίτερα ο τελευταίους στίχος, που ανέδειξε ΌΛΟ ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ του ποιητή
Κυριακή, Απριλίου 19, 2020 12:45:00 π.μ.
Κυκλαμίνα είπε...
"Σπάζοντας" το "απαγορευτικό", Γιώτα μου, εν έτη 2020, "ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ εκ νεκρών", Γιώτα μου, εις τους Αιώνας των Αιώνων, ΑΜΗΝ!
Χρόνια Πολλά, Χρόνια ΚΑΛΑ, με ΥΓΕΙΑ, σε σένα, σε όλη την αγαπημένη οικογένειά σου και σε ΟΛΟΝ τον κόσμο!
...Φαντάζομαι ότι από τότε, (1987) έχεις Προσευχηθεί χιλιάδες φορές (γιατί περί Προσευχής, πρόκειται) και την "απάντηση" την ξέρεις ήδη, μέσα - έξω σου!
ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ!
Προχωράμε μπροστά, χωρίς απορίες, ΜΟΝΟ με πράξεις!
Φιλιά καρδιάς και μια παρένθεση: (υπερέβηκα εαυτόν, για να σχολιάσω, μόνο και μόνο, για να μην παρεξηγηθεί η βραβευμένη κάποτε Προσευχή σου και συνάμα, τώρα, ανάγκη σου, τώρα που "πάγωσαν" οι λέξεις, γιατί χάθηκε το αντίκρυσμα.)
"ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ", αυτό, μόνο!
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ, ΞΕΡΕΙ!
Τρίτη, Απριλίου 21, 2020 2:08:00 π.μ.
Αστοριανή είπε...
Ευχαριστώ ΑΚΡΑΤ,
να είστε καλά πάντοτε. Ευχές Πασχαλινές.
Τρίτη, Απριλίου 21, 2020 7:21:00 μ.μ.
Αστοριανή είπε...
Προχωράμε μπροστά, χωρίς απορίες, ΜΟΝΟ με πράξεις! ... Κυκλαμίνα
***
Χρόνια Πολλά, ακόμη μια φορά... Φίλη μου. Οι ευχές, αυθόρμητες.
Η ..."βραβευμένη κάποτε Προσευχή σου"/μου
δεν γράφτηκε από ματαιοδοξία, Φίλη μου. 'Αλλωσε, ήμουν τυχερή πάμπολλες φορές, και σε άλλα είδη του Λόγου, σε διαγωνισμούς, αμφότερα στην Αγγλική ως και στην Ελληνική. Η συμμετοχή μου ήταν ένας τρόπος "δραπέτευσης" από τον κλειστό χώρο μου εις την "ξένην" και ο πλέον "κατωχυρωμένος μισεμός μου", για την Πατρίδα.
Μια προσπάθεια να φωνάξω:
"Πατρίδα μου, Υπάρχω. Σε αγαπώ και ΖΩ με την γλώσσα που μου έμαθες, όπου κι αν ευρίσκομαι..."
Πολλοί, με "καταδίκασαν", πολλοί -ίσως- με ειρωνεύτηκαν..., άλλοι με χτύπησαν πισώπλατα...
όμως, η Ελληνική ψυχή μου ΔΕΝ υποχώρησε... Άλλος τρόπος "φωνής μου" δεν υπήρχε.
Μπορεί να πάγωσαν οι λέξεις, με την παρούσα εγκληματική κατάσταση.
Μου θύμησες τον καιρό της "Χρυσης Εποχής του Περικλέους..." Τότε, "Έφταιγαν οι Θεοί που ίσως δεν τους άρεσε η ...πανέξυπνη Ασπασία..." κι έστειλαν την θανατηφόρο επιδημία... με το άδικο θάνατο του ίδιου τους του Βασιλιά ... ίσως...
Τώρα,
ΠΟΙΟΣ φταίει:
Κάποια στιγμή, η Υιώτα, θα φύγει... Άλλωστε, όλοι οι ηλικιωμένοι θεωρούνται βάρος περιττό...
Τα "χαρτιά" -ακόμη και τα βιβλία-, θα μουχλιάσουν.
Οι αντιγνωμίες, όσων μείνουν, δεν θα σταματήσουν, όπως και οι παραλογίες, όπως και τα ύπουλα συμφέροντα...
Σταμάτησε και σκέψου ΠΩΣ συμπεριφέρονται ΟΛΟΙ, σε όλο τον κόσμο...
Σκέψου, αν αντέχεται, ο περιορισμός, μαζί κι εκείνος της σκέψης, η άγραφη φυλάκιση, η απομάκρυση από την αγάπη, η οικογενειακή απόσταση, η απομάκρυνση.η κοινωνική επαφή, .. κλπ
ωσπου να αρχίσει -ο Θεός να μη το δούμε- η ΕΚΔΙΚΗΣΗ... ό ένας ενάντια στον άλλο, όποιος κι αν είναι, όπου κι αν είναι...
Μια μικρή-ξεχωριστή διάκριση σε κάποια από τις μικρές μου προσπάθειες για να ακουστεί η Ελληνική Φωνή μου, ... ήταν σκόπιμη αιτία αναφοράς στα χρόνια του κάποτε, και στις εξωφρενικές ΩΡΕΣ του σήμερα ...
Μόνο υπεροψία δεν ήταν...
Σε ευχαριστώ για την ευκαιρία να συζητήσω απόψεις μου, έστω λίγο μαζί σου, κι άσε τους "άλλους"= να ζουν στον κλειστό τους κόσμο...
Πάντα με την καθαρή φιλία μου, και με καθάριες Πασχαλινές ευχές.
*********************
Σημείωση:
Στην παρούσα ανάρτηση, ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ
και αντί για την " άνθινη δημιουργία της Ταφής, έργο δικό μου, που δημοσιεύτηκε και στο Φ. Μπουκ με το ανάλογο Ποίημα-
έβαλαν
'εναν περίεργο πλαγιαστό οβάλ κύκλο (!!!)
που ΔΕΝ έχω ιδέα ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ να σημαίνει...
Αν -για κάποιο τεχνικό λόγο- δεν τυπωθηκε η εικόνα,
ΓΙΑΤΙ δεν εμφανίστηκε ένα κενό;;;;;;;;;;;;;
Έχεις μια-κάποια ιδέα, μιας και είσαι πολυ πιο καλή από μένα σε αυτές τις τεχνικές λεπτομέρειες;;;;;;;;;;;;;
Ή -μπορεί- κάποιος άλλος να μου δώσει μια απάντηση;;;
Ϊσως, στην επομένη ανάρτηση να συμπληρώσω ό,τι λείπει...
Σε ευχαριστώ
και σε φιλώ.
¨Αστοριανή"
Τρίτη, Απριλίου 21, 2020 8:23:00 μ.μ.
"Άντε, πάλι με έκανες να ...κοιταχτώ στον παλιό μου καθρέπτη και να παραμιλάω...
Σκέφτηκα, αν αντιγράψεις εδώ, τα πρόσφατα "σχόλια" από την προχθεσινή ανάρτηση, θα προβληματιστούμε και οι δυο μας..
Να είσαι καλά, κι ας φοράς ... μάσκα."
***
Δεν το ήθελα, Γιώτα μου, προέκυψε. Τότε ήταν άλλες οι συνθήκες και εφέτος (2020), τείνουν προς τραγικές.
Όσο κι αν προβληματιστούμε οι δυο μας, άκρη δεν θα βρούμε.
Το παιχνίδι ήταν στημένο, απλά εμείς, κοιμόμασταν με τα τσαρούχια.
Όσο για την μάσκα μου (πληθυντικός αριθμός, είναι πολλές), αναγκαστική η χρήση της, για να ξεχωρίζουν τα πολλά μπλογκ. Αλλιώς θα είχε φτάσει η αρίθμηση, πάνω από 150.
Τί ν' απαντήσω, τι;
Δεν έχω τις γνώσεις σου, ούτε και τις τεχνολογικές που εσύ νομίζεις.
Παθήματα και μαθήματα έχω από άπειρα εμπόδια, επειδή "ενοχλώ", μάλλον!
Το ότι θα ενοχλούσε κι ο Χριστός μας τόσο, δεν το είχα φανταστεί!
Νόμιζα πως το απαγορευτικό ήτανε σχέδιο δικό σου, μα φαίνεται σε ζήλεψε και ο ίδιος ο μπλόγγερ και θέλησε να σου κλέψει την δόξα!
Έχεις το καλύτερο παράσημο απαγόρευσης και με απόδειξη, κιόλας!
Ποιος την χάρη σου!
Εγώ παιδευόμουνα να φωτογραφήσω, να δείξω, τι μου λέει, σε κάθε εμπόδιο.
Κάνουμε τον Σταυρό μας και προχωράμε, Γιώτα μου!
Με κάλυψες στα όσα έγραψες περί βραβείων, ότι δεν είναι θέμα υπερηφάνειας, κ.λ.π. σε ξέρω πολύ περισσότερο απ' όσο νομίζεις.
Η Πίστη είναι μέσα μας και δεν μπορεί κανείς να την ζυγίσει, πέρα απ' τον Ίδιον ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!
Εμείς είμαστε πολύ μικροί για να κρίνουμε, οποιονδήποτε.
Μόνο να αγαπάμε θα έπρεπε και να είμαστε ειλικρινείς, αλλά και σ' αυτό, ενώ θα το μπορούσαμε, αποτύχαμε.
Ευκαιρία μια, ευκαιρία δυο, μέχρι και πολλές, αλλά από κει και πέρα, επιβάλλεται και η αυτοπροστασία.
Οι χάρες στον οποιονδήποτε εχθρό, μας τελείωσαν.
"Η ..."βραβευμένη κάποτε Προσευχή σου"/μου
δεν γράφτηκε από ματαιοδοξία, Φίλη μου."
Αν συνέβαινε αυτό, πιστεύεις ότι θα ήμασταν ακόμα Φίλες;
Γι' αυτό πήρα θέση, για να μην παρεξηγηθείς εύκολα απ' τους άλλους.
Έτυχε (αν κι από μακριά), να σε γνωρίσω πιο καλά και πιο βαθιά.
Φιλιά απ' την στάση παρελθόντος και παρόντος, μην το κουράσουμε, η αλήθεια επιπλέει σαν το λάδι.
Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά, κι ΟΧΙ, δεν έρχεται η καταστροφή του κόσμου, επειδή το επιδιώκουν κάποιοι τάχα - ξύπνιοι!
Δεν θα τους περάσει!
Προσπέρνα τα όποια ιντερνετικά εμπόδια, έστω με ένα "γεια σας", αν δεν σ' αφήνει να πεις ή να δείξεις ότι θες και να μην στεναχωριέσαι.
Την αξία σου και τον χαραχτήρα σου, όσο και τα ταλέντα σου, τα έχουμε δει, όσοι δεν έχουμε παρωπίδες, εδώ και πολλά - πολλά χρόνια.
...με εξέπληξες!
Είδα την αλλαγή... τα δι'αβασα όλα, από την αρχή..., είπα ότι θα είμαστε τρελοπαντιέρες και οι δυο μας... μα νομίζω ΑΥΤΟ είναι και το ξέσπαζμά μας -αν υπάρχει αυτή η λέξη έτσι γραμμένη...
Ξέρεις κάτι; μόλις τούτη τη στιγμή ξεπετάχτηκε κι ένα μου ορθογραφικό λάθος πιο πάνω..."κατω(!)χυρωμένος μισεμός... " φαίνεται άρχισε και ο δικός μου κατήφορος (όχι μόνο του Δημήτρη μου, που με τρομάζει...
Λόγω του ότι είναι ήδη 12,05 μετά τα μεσάνυχτα, και του ότι εχω πόνο στη μέση μου -διότι φύτεψα αμέσως πριν βρέξει, σε 4 μεριές τις κάννες- που μου έστειλε η Τζόυ με τις εγγονές από την Βιρτζίνια ... και το χώμα εδώ είναι με άμμο και πετραδάκια=άσχημο... για σκάψιμο με το ...φτυάρι. ----
Αντε, δεν τελειώνω...
Καλημέρα σου/σας
Και μια αγκαλιά για το "Μάδερ ς Ντέ"ι "
Δημοσίευση σχολίου