ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ KΑΡΔΙΑΣ...
8 Ιουν 2015
ΘΕΑΝΩ ΜΑΡΓΑΡΗ, 24 χρόνια πέρασαν...
Ψάχνοντας σε συρτάρια και κιβώτια... θεέ μου τί ανακάλυψα!
Είμαι πολύ συγκινημένη με τις ανανεωμένες θύμησες... που θα μου επιτρέψετε να τις βάλω σε μεγένθυση ώστε να τις διαβάσετε δίχως να επαναλαμβάνομαι...:
*Δημοσιεύθηκε στον Εθνικό Κήρυκα Νέας
Υόρκης (Σάββατο-Κυριακή
2-3 Νοεμβρίου 1991, σελίδα 8, πλαισιωμένο
με το κείμενο-επικήδειο του Δρος ΦΩΤΙΟΥ
Κ. ΛΙΤΣΑ, Καθηγητή Πανεπιστημίου,
ΣΙΚΑΓΟ. Έγραφε για την Θεανώ που
γνώριζε πολύ κλειστά: «Σεμνή,
παραδομένη
μέσα στον κόσμο του μετανάστη και
της ξενητιάς του Σικάγου που και η ίδια
έζησε,
η Θεανώ Μάργαρη ήταν ίσως η καλύτερη
επωδός του δράματος και του μεγαλείου
του ξεριζωμού. Τραγούδησε με το λόγο της
τον πόνο, το διχασμό και την έξαρση που
νιώθει κάθε Έλληνας στα
ξένα»…
Προσωπικά, δεν γνώρισα την Θεανώ
Μάργαρη. Τελευταία μιλούσαμε στο
τηλέφωνο, με την άνεση και την
αυτοπεποίθηση της τεράστιας πείρας της:
«-...έχω γράψει κι εγώ θεατρικά, χρόνια πριν
ανεβάσαμε ένα, τίποτα, χαμένος κόπος…
Ποίηση, δεν έγραψα…» κ.α. μου έλεγε...
Θησαυρός μου:
από τα ελάχιστα του πρώτου βιβλίου της
«Η Ευτυχία και άλλα διηγήματα»,1939,
όπου κιβώτια γεμάτα έμεναν αζήτητα, «- τα
πέταξα στο φούρνο, να μη τα βλέπω…
ελάχιστα βρέθηκαν ξεχασμένα στο
πατάρι…σου στέλνω ένα, να με θυμάσαι.
Και… να γράφεις,
για σένα, άσε τους άλλους…
αυτή θα είναι η
δική σου ευτυχία».
Δυο χρόνια μετά, στο
διαγωνισμό διηγήματος "Τέχνης και
Λόγου"
Σικάγου,
στην μνήμη της Θεανώς Μάργαρη, κέρδισα
£1,000.00, άνευ συναγωνισμού, με
πρόσκληση στο Σικάγο.
Τίτλος: "Ο Αη-Βασίλης της Αγάπης", που
το
παρουσίασα
μετέπειτα και
θεατρικό.
Η μεγαλύτερή μου συγκίνηση ήταν όταν στο κείμενο που της αφιέρωσε ο καθηγητής
κ. Φώτης Λίτσας, που ποτέ δεν γνώρισα ( μετά από την Θεανώ, ΕΦΥΓΕ κι ο κ. Λίτσας)
ήταν κι ένα δικό μου ποίημα, στην Μνήμη της!
Στην συχνή αλληλογραφία που είχε με τον Δημοσιογράφο Γιώργο Αγγελίδη, (κι αυτός θα τα "λέει" μαζί τους, εκεί ψηλά...) μου διάβασε ο Γιώργος: "... μακάρι να είχαμε κι άλλους σαν την Γιώτα... " Θυμάμαι, δεν πρόφτασα να την ευχαριστήσω και γιαυτά της τα λόγια που -ελπίζω- κάποια μέρα, όταν συνατηθούμε, να της τα πω από κοντά...
Το ποίημά μου, ξεχωριστά, για σας.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ (στην Θεανώ Παπάζογλου-Μάργαρη, 2-3/11/1991)*
Ελεύθερη, σαν τον άνεμο, η ψυχή σου θα φτερουγίζει.
Τώρα δεν θα φοβάσαι το εκτυφλωτικό φως, το πηχτό σκοτάδι, τις αποστάσεις ανάμεσα στους χώρους και τους ανθρώπους που αγάπησες.
Οι φωτιές της Σμύρνης, τα γκρεμισμένα αγάλματα, η αλλοφροσύνη του ξεριζωμού
δεν θα πονούν πια τα μάτια σου.
Το πνεύμα σου θα επισκεφθεί με αγάπη ό,τι γήινο γνώρισες κι όσα καλέσματα θα σου κάνουν
αυτοί που σε γνώρισαν.
Ανεξίκακη θα αιωρείσαι, όσες χαρές κι αν σου στέρησαν.
Στη μεταβατική εποχή τού Φθινοπώρου, με τις αλκυονίδες μέρες και τα ινδικά καλοκαίρια
-όπου της Άνοιξης τα λούλουδα θαρρείς ανέβηκαν στα δέντρα τα φύλλα βάφοντας
σε χρωματικό πανηγύρι-
η ψυχή σου θα ευφραίνεται.
Με ένα κόκκινο μαντήλι δεμένο σε γραφίδα ευαίσθητη, θα γράφεις στην ποίηση που δεν έγραψες
και θα ανεμίζεις ευχές σε όσους μέστωσαν
την ζήση σου, σε όσους γέμισαν τις ώρες
της περισυλλογής σου.
Στο αιθέριο ταξίδι σου, να αγγίξεις τα σύννεφα.
Στο λευκό και πιο ανάλαφρο
θα σε περιμένει η σκέψη μας
για το «Καλό Κατευόδιο».
Υιώτα
1 Ιουν 2015
Στα 100χρονα του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΗΡΥΚΑ
100 χρόνια Εθνικός Κήρυκας! Η Εφημερίδα της Νέας Υόρκης, η Φωνή της Ομογένειας,
η περηφάνεια μας!
Κύριε Αντώνη Διαματάρη,
Τις πιο θερμές μας ευχές για τα «εκατόχρονα» του Εθνικού Κήρυκα! Άλλα τόσα, και καλύτερα! Είναι όντως εκπληκτικό να υπάρχει μια ελληνική εφημερίδα εκτός Ελλάδας, να που να έχει διανύσει έναν εκατόχρονο-μαραθώνιο όπως αυτός και να συνεχίζει με την αντοχή ενός καλογυμνασμένου Αθλητή τον καθόλου εύκολο δρόμο της πληροφόρησης, της δημιουργίας, και της συνέχισης της Γλώσσας των γλωσσών στον κόσμο της πανσπερμίας. Από την καρδιά της Νέας Υόρκης, σαν δυνατός ποταμός –όπως τα δυο ποτάμια της- να απλώνεται και σε άλλων νομών ορίζοντες και να προσφέρει το ζείδωρο νερό της ελληνικής μας γλώσσας στον νου και στην καρδιά των ξενιτεμένων.
Ο σύζυγός μου Δημήτρης, θυμάται τους γονείς του να καλημερίζουν τον Εθνικό Κήρυκα όπως η γη τον ήλιο! Κι εμείς, από το 1970, δημιουργήσαμε οικογένεια, συμβαδίζοντας με την ίδια εφημερίδα, ανανεωμένη και δυναμική. Προσωπικά, η άσβεστη δίψα μου για το Ελληνικό Πνεύμα, συνάντησε στον Εθνικό Κήρυκα ένα φίλο, ένα μαγνήτη, έναν τροφοδότη αμφίδρομης σκέψης κι επαφής με την Πατρίδα.
Εκεί, στις σελίδες αυτής της Εφημερίδας, άφησα τις σκέψεις μου, τις εμπνεύσεις μου, την δημιουργία των βιβλίων μου στην βιβλιοθήκη του, εκεί και η αναφορά της πνευματικής παρουσίας μου στην ομογένεια για τις λογοτεχνικές και θεατρικές εκδηλώσεις των έργων μου, ως και η συμβολή μου σε άλλα ομογενειακά γεγονότα. Η εκτίμηση και η αγάπη των συνεργατών του Εθνικού Κήρυκα είναι ξεχωριστή στην καρδιά μου, αφού, μάλιστα υπήρξα έστω και για μικρό χρονικό διάστημα μέλος αυτής της αξιέπαινης Οικογένειας. Τιμητικό επιστέγασμα ήταν το ένθετο της εφημερίδας «Γυναίκα του Μήνα», τον Αύγουστο του 2012, αφιερωμένο στην λογοτεχνική παρουσία και προσφορά μου στα Γράμματα και στην Ομογένεια. Φυσικά, ισόποσο μέρος σε όλα αυτά είναι και η συμβολή της οικογένειάς μου, μαζί με την αγάπη μας στην διατήρηση της μητρικής μας γλώσσας «εις την ξένην».
Πανέμορφη Φρεγάτα, με ανεμόδαρτα πανιά και αφοσιωμένο προσωπικό, φαντάζει το ταξίδι του Εθνικού Κήρυκα, στην ταραγμένη διαδρομή των 100 χρόνων του. Κι ενώ έχει ανανεώσει τα μέσα επικοινωνίας και τα γραφικά πανιά δεν υπάρχουν παρά στην εύφορη φαντασία… η «ταραγμένη θάλασσα», αυτή η αδηφάγος πληροφόρηση γεγονότων, η ατέρμονη εναλλαγή της παγκόσμιας οικονομικής, της κοινωνικής και ψυχολογικής κατάστασης, χρειάζεται «γερό τιμονιέρη»!
Ο Αντώνης Διαματάρης, μετανάστης ο ίδιος, με εξαίρετη Οικογένεια, προσωπική, και επαγγελματική, Πίστεψε στο Μακρύ Ταξίδι! Ο Εθνικός Κήρυκας σηματοδότησε έναν αιώνα που κλυδωνίζεται παγκόσμια από θύελλες της φύσης και των ανθρώπων της γης. Έναν αιώνα μάχης για την μείωση του αδέσποτου κέρδους, ένα αγώνα επιστροφής στην ανθρώπινη αλληλεγγύη.
( Λόγω χώρου, τα ακόλουθα, δεν έχουν συμπεληφθεί στην στήλη των αναγνωστών της εφημερίδας. Νομίζω, η συνέχεια συμπληρώνει το όλο κείμενο.)
Κύριε Διαματάρη,
θέλησα να σας ευχηθώ, με τα ειλικρινέστερα συναισθήματά μου. Ότι κι αν έγραψα, είναι ελάχιστο μπροστά στις σκέψεις του Γίγαντα των Γραμμάτων, του οποίου έχω αποστηθίσει σαν προσευχή:
"... Απ' όλες τούτες τις γενεές, απ' όλες τις δυστυχίες και τις χαρές, από τους έρωτες, από τους πολέμους, από τις Ιδέες, αναδίνεται μια φωνή αγνή και γαλήνια, αγνή και γαλήνια, γιατί περιέχει όλες τις αμαρτίες και τις ανησυχίες του αγωνιζόμενου ανθρώπου και τις ξεπερνάει κι ανεβαίνει... ...
Δεν είναι τούτη η καρδιά που πηδάει και χτυπάει μέσα στο αίμα. Είναι η Γης ολάκερη. Στρέφεται πίσω της και ξαναζεί το φοβερό ανηφόρισμα στο χάος. Τώρα η Γης ολάκερη, πιάστηκε πάνω σου, έγινε κορμί σου...
... Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη. Όχι να βλέπεις πώς πηδάει η σπίθα από τη μια γενεά στην άλλη, παρά να πηδάς, να καίγεσαι μαζί της... πάντα θα δικαιώνουμε ευλογημένες αποφάσεις.
Επιτρέψτε μου, παρακαλώ,
το κλαδί της καρπισμένης δάφνης που "πέρασα" από την άλλη όχθη του Ωκεανού,
να κοσμήσει τον Εθνικό Κήρυκα!
Ευχαριστούμε!
Υιώτα Στρατή
915 Mirabelle Ave., Westbury, NY, 11590
Tel.: 516- 833 59 42
www.astoriani.blogspot.com,
E-mail:yiotas@optonline.net
Τα τριαντάφυλλα, στην Βέτα,
και όλη την "οικογένεια" του Ε. Κήρυκα,
με την αγάπη μου.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!
Υιώτα
23 Μαΐ 2015
"...ακόμη μία μέρα, ακόμη ένα βράδυ..."
(Σπαρτολούλουδα και ίριδες, Μάης .15)
...έχοντας αυτά τα δυο στον κήπο μου, ανθισμένα μοσχοβολιστά σπαρτολούλουδα και κατακίτρινες ίριδες, από τον τόπο που γεννήθηκα, αντέχω να μου λείπεις, πατρίδα...
********************************
και:
"Ακόμα μία μέρα, ακόμα ένα βράδυ,
θα μείνω μοναχή μου στου πάρκου το σκοτάδι..."
Έτσι άρχιζε το "Γελωτοποιός από ...Σόϊ..." , το μουσικόδραμα που παίζαμε στην αίθουσα της Αρχιεπισκοπής, το 1988 (!), μια πρωτιά για τα λογοτεχνικά-ποιητικά δρώμενα της Ομογένειας, με συμμετοχή τραγούδι και πιάνο από τις δύο κόρες μας, Όλγα και Τζόυ...
- Καλό είναι να ....θυμάται κανείς εκείνα που πέρασαν, μου είπε μια φίλη του τότε που έχει μετακομίσει στην Φλόριδα...
και σκέφτηκα να σας δώσω μια μικρή γεύση από τις δραστηριότητες του ...τότε!
Δύσκολο το 15θήμερο, Φίλες και Φίλοι μου, μαζί με τα
"του κήπου τα σκαλίσματα..."
Ας είναι... Υλικό; πολύ! Χρόνος δεν υπάρχει, αφού ανάμεσα στα πολλά, σκέφτηκα να ετοιμάσω μια συλλογή,
έστω για να υπάρχουν "καθαρογραμμένα"
τα "αγκάθια του νου και της καρδιάς"...
Προς το παρόν, Καλή σας Κυριακή.
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
7 Μαΐ 2015
ΜΑΝΑ!
Έπρεπε Μάνα να γενώ, Μάνα, για να σε νιώσω
κι όσα καλά μου χάρισες, διπλά να ανταποδώσω.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, στις Μητέρες!
Μια σκέψη, ένα κερί, μια αγκαλιά, ένα "Σαγαπώ",
έχουν τόση Δύναμη για την Μητέρα.
Να περάσετε καλά, όσο γίνεται...
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
1 Μαΐ 2015
Μάης και ...Ποίηση : Στρατής Παρέλης
(Ονείρου Κύματα. Για τον Στρατή Π., Σχέδιο Υιώτας)
Καλό σας Μήνα Φίλες και Φίλοι μου.
Εύχομαι οι μέρες σας να είναι ποιητικές, χαρούμενες,
γεμάτες ενέργεια.
Η καλημέρα μου ξεκίνησε με μια θαυμάσια ξενάγηση στην εργογραφία και την ψυχολογία του γνωστού μας κι από την δική μου ιστοσελίδα ποιητή ΣΤΡΑΤΗ ΠΑΡΕΛΗ,
από την Ρούλα Τριανταφύλλου.
Δεν θα προσπαθήσω να ...συμπληρώσω κάτι. Ο Ποιητής, ο θαυμάσιος -τουλάχιστον σε μένα- Οραματιστής, φανερώνει την λεβεντιά της σκέψης του και την καθαρότητα της ψυχής, στην άκρως αποκαλυπτική του συζήτηση
που θα διαβάσετε στα δεξιά της δικής του Ιστοσελίδας : ΟΙ Ποιητές του Κόσμου.
Ο Μάης μου, ξεκίνησε πολύ όμορφα.
Κι εδώ, σας δίνω ένα μικρό απόσπασμα από την ώριμη σε σκέψη και πάντα νέα στην έμπνευση, του Στρατή.
Σας φιλώ, πρωτομαγιάτικα,
Υιώτα
********************************************
********************************************
***********************************************
ΡΤ: Η ποίηση ορίζεται; Κι αν ναι πως την ορίζετε εσείς; -Τι σας προβληματίζει περισσότερο στην εποχή μας και ποιο ρόλο έχει ο ποιητής.
ΣΠ: Η Ποίηση είναι μυσταγωγία.
Κι όσο κι αν επικοινωνεί με το πλήθος, πάντα θα είναι μια κρυφή προσήλωση σε μια λατρεία που δεν την ορίζουμε και είναι τόσο αρχέγονη και τόσο ειδωλολατρική που κάνει τον ήλιο πάλι θεό και το θήλυ θεϊκό, εμπνευσμένο με πάθος και έρωτα..
Έρχεται από τον μακρινό τόπο των ψυχών και μας λούζει με τόσο φως που ξορκίζονται οι όποιες μας μελαγχολίες.
Υμνεί και μας μαθαίνει τον έρωτα.
Μας δίνει συνείδηση μιας Αρετής που πρέπει να φτάσουμε.
Κανοναρχεί πάνω στα σκοτεινά πάθη μας- τα ημερώνει.
Για να γίνουμε πιο Δίκαιοι με τον εαυτό μας και τους άλλους.
Μια όμορφη θεά που την πολεμούν οι ανίδεες στείρες πραγματικότητες..
Η εποχή μας έχει τόση αστάθεια που όλους πραγματικά μας φοβίζει.
Είναι το χρήμα που παρα-κυριαρχεί -σε τέτοιο βαθμό πια που βλέπουμε να ξεριζώνονται οι λαοί τόσο εύκολα, να χάνονται οι ζωές με τόση αναλγησία, όλα στον βωμό των αδηφάγων ταμείων που ελέγχουν οι λιγοστοί τραπεζίτες της υφηλίου.
*****************
*********************************
****************************************************************************
26 Απρ 2015
(Σεισμός. Σχέδιο Υιώτας)
Μισοφαγωμένο φεγγάρι
Έβαλα στην σειρά τα απριλιάτικα φυτεύματα
για μια γνήσια γεύση κατά τον Ιούνη.
Σκληρός ο άνεμος,
μα θα συνηθίσουν. Κι εμείς,
όπου η καρδιά έχει μείνει
γροθιά μισή κι ο νους δεν αντέχει πλέον
τους χτύπους της,
χαμογελούσαμε στο μισοφαγωμένο φεγγάρι
που χαριεντιζόταν απόψε
με τα απείθαρχα σύννεφα…
Σκέφτηκα πως θα πέρασε κι από την δική σου γειτονιά,
μα δεν μου έγνεψε!
Μου μήνυσε όμως για
ασήκωτο νέφος, πνιγηρές ειδήσεις, θρήνους, αναφιλητά,
και πριν να συνεχίσει, έτρεξα και κρύφτηκα
στο χώρο της απομόνωσης
να μαζέψω τα δάκρυα.
***********************
Καλή εβδομάδα, Φίλες και Φίλοι μου.
Να είστε καλά, όσο γίνεται...
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
19 Απρ 2015
" Ε ν θ ά δ ε κ ε ί τ α ι . . . "
( Ματωμένα όρη. Σχέδιο Υιώτας)
"Ενθάδε κείται..."
Ακουμπώ την αδυναμία σε ένα εύθραυστο κλωνάρι της Άνοιξης.
Χαλιναγωγώ την ευρωστία της γης
σπέρνοντας οδυνηρά φωνήεντα...
Τα αστέρια της νύχτας σκόρπισαν ευχές αμέτρητες
για το προσάναμμα της Αρχής
που επαναλαμβάνεται αδόκητα.
Κάθε χρόνο η έκρηξη παραλλάσσεται. Κρυφή προετοιμασία
εξωγήινων θαρρείς λογισμών διαρκείας τριήμερης αίσθησης.
Από μια ρίζα εξαρτώνται οι ανάσες του σχιζοφρενικού αγέρα
να κυματίσουν με την μορφή εναλλασσόμενου Σέλαος ή
ατομικής βόμβας...
Καταχωρώ τους ήχους της πολυγνωσίας εύκολα.
Ακινητώ απρόοπτες στιγμές σε σπιθαμιαία αιωνιότητα.
Γνωρίζω την προσωρινότητα
κι εναντιώνομαι στην φθορά
με μια εσώτερη μουσική,
φυτεύοντας τρομπέτες και ναρκίσσους.
Τον φρούδο εγωισμό της φιλαυτίας
αρνούμαι να καταχωρήσω.
************************************************************
Φίλες και Φίλοι μου,
Καλή εβδομάδα!
Υιώτα
10 Απρ 2015
Χαρούμενη Ανάσταση!
(Φωτο. Υιώτας: " Ιωνικοί " υβίσκοι)
Ευλογημένη Ανάσταση!
Χρόνια Πολλά σε όλους!
Φίλες και Φίλοι μας,
απόψε, αργά, επιστρέψαμε από ένα τετραήμερο ταξίδι στο Στάφφορντ, Βιρτζίνια. Μας πήρε απροσδόκητα η πρωτοκόρη μας, πρωί-πρωί την Μεγάλη Τρίτη, στην επιστροφή, μαζί της, να χαρούμε και τις εγγονές μας...
Ο χρόνος, όταν πηγαίναμε, ήταν πέντε ώρες κι ένα τέταρτο.
Η επιστροφή, φυσικά με το λεωφορείο "Γκρέιχάουντ".
Μετρήστε!: Ξεκινήσαμε στις δέκα. Μία ώρα που οδήγησε εκείνη από το σπίτι της για να βρεθούμε βέβαια ενωρίτερα στο σταθμό στην Γουάσινγκτων, το Γκρέιχάουντ έφευγε στις δώδεκα, στις τέσσαρες και μισή φτάσαμε μέσα στην πόλη της απελπιστικά δυσκίνητης Νέας Υόρκης*, το τοπικό έφευγε στις πέντε, κι από κει, μέσω της επίσης δυσκίνητης κομητείας Κουήνς, άλλες δυο ώρες!!! ... φτάσαμε στο "σπίτι μας-σπιτάκι μας", στο Γουέστμπερυ, του Λονγκ Άϊλαντ, στις επτά το βράδυ!!! Σύνολο: ΕΝΝΕΑ ώρες!
(* Ο νομός Νέα Υόρκης, έχει πρωτεύουσα την Νέα Υόρκη).
Η Μεγάλη Τρίτη, ήταν υπέροχη. Οι δρόμοι ολάνθιστοι μέσα σε δυο μέρες ζεστές... χνούδι το γρασίδι... οι αγριοαχλαδιές, κερασιές, κουτσουπιές, μαγνόλιες, φορσύθιες, τουλίπες, νάρκισσοι, ... έδιναν μια εικόνα απίστευτη για μας ειδικά που έχουμε μουχλιάσει εδώ... Πήγαμε να φάμε σε ένα χωριουδάκι, απόσταση περίπου μια ώρα, πανέμορφες εικόνες, αξέχαστες!
΄Ωσπου να γυρίσουμε στο σπίτι τους, ομίχλη και ψιλόβροχο, αληθινά επικίνδυνο για τους δαιδαλώδεις στενούς δρόμους της δεκάχρονης, νεόχτιστης περιοχής... που συνεχίστηκε μέχρι σήμερα, σε όλο το εννιάωρο ταξίδι... ως και απόψε...
Αποκαμωμένη,
κοιτάζω να μη σας αφήσω δίχως "Ευχές και Χρόνια Πολλά" ... ευτυχώς, βάψαμε εκεί αυγά, κι έφερα μαζί μου...
Θα τσουγκρίσουμε, θα Ευχηθούμε, θα Ελπίσουμε!
Να είστε όλοι καλά, Πολύχρονοι όλοι οι εορτάζοντες, και πάντα με την Ελπίδα και την Αγάπη.
Να είστε Καλά,
Υιώτα και Δημήτρης
2 Απρ 2015
Καλό, χαρούμενο Απρίλη!
(Φωτοφραφίες: Υιώτας. Κρόκοι. Στο βάθος, τοίχος από πάγους που ακόμη δεν έλειωσαν!)
Καλό Μήνα, αγαπημένοι μου.
Δυο μέρες ζεστής προσφοράς του ουρανού κι η Γη άνοιξε τα μάτια της. Συμπλήρωσε η Σελάνα το κομμάτι που της έλειπε κι έγινε απόψε ένα καρβέλι ολοστρόγγυλο, λες και βγήκε από τον χειρόκτιστο φούρνο της μάνας μας, -αλήθεια πόσα χρόνια έχουν πετάξει και πού; Ούτε που θέλω να θυμάμαι!
...η φορσύθια, λες και βιαστική κοπελιά, λουλούδιασε πρώτη, οι τρομπέτες γύρω από την ροδακινιά, μία μία με προσοχή... ο απότομος ήλιος συχνά τσουρουφλίζει,
η δε ανεμώνη, μία και μοναδική από "εσώκλειστη" γλάστρα!
Τεντώθηκαν και σφίχτηκαν τα νεύρα από το κλάδεμα και μετά το καθάρισμα του κήπου... Ο.Κ. Είναι εντάξει! Μετρώ τις μέρες να δω τί θα φυτρώσει από πέρυσι... ο πάγος αδίσταχτος, κι εμείς εκεί ξεδίνουμε την κλεισούρα μαζί και την μοναξιά...
Όμως χόρτασε το μάτι μας νεανική λεβεντιά από το άγημα των 180 (!!!) φοιτητών από το κολλέγιο "Ανατόλια" της Θεσσαλονίκης, την Κυριακή, στην Παρέλαση της Ομογένειας, και πλημμύρισε η καρδιά μας από ελληνικό λευκό και γαλάζιο, της Σημαίας μας, που ανέμιζαν περήφανα στην γνωστή σας 5η Λεωφόρο... Μέρα ζεστή, ανέλπιστα ηλιόλουστη, με έναν Ελληνα ευεργετικό -τουλάχιστον για το πλήθος των μικρών παιδιών-, Θεό!
Αυτό, για μένα τουλάχιστον, είναι αιμοδοσία για ένα χρόνο!!! Αφήστε που θα ρθουν και τα παιδιά μας από το Στάφφορντ, της Βιρτζίνια!
Καλό μήνα, λοιπόν, και θα τα πούμε σύντομα,
πάντα με την αγάπη ,
Υιώτα
24 Μαρ 2015
"... από τα κόκαλα βγαλμένη των ΕΛΛΗΝΩΝ τα Ιερά...! "
...τότε όπου η Φλόγα ήταν ζωηρότερη, τότε όπου τα χέρια πιο ικανά να φτιάχνουν "εθνικές φορεσιές" για να εντυπωσιάσουμε στην πανομογενειακή μας παρέλαση, στην καρδιά της Νέας Υόρκης, τότε που όλα ήταν το ίδιο δύσκολα μα περισσότερη η υπερηφάνεια για την Πατρίδα, τότε που η καρδιά ήταν πιο δυνατή αλλά και πιο ευάλωτη στις υποσχέσεις του άπιαστου ονείρου...
(φωτ. αρχείο Υιώτας)
ο Δημήτρης και τα παιδιά μας Joy-Angela and Olga-Anthy
ΚΑΛΗ ΔΙΠΛΗ ΕΟΡΤΗ, σε όλους και για όλο τον κόσμο!
************************************************************************************************************
Δευτέρα, 23 Μαρτίου 2015 ( ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ από τα "ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ", την θαυμάσια εργασία του εκπαιδευ-τικού Αντώνη Κρασάκη και της Πόπης, για μικρούς και μεγάλους!): 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821
Η 25η Μαρτίου είναι μία μεγάλη Εθνική Επέτειος. Είναι η επέτειος της έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης του έτους 1821. Κάθε χρόνο από τότε τιμούμε τους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Τους ανθρώπους που έδωσαν την ζωή τους για το όραμα, την ελεύθερη Ελλάδα. Τους ανθρώπους που έγραψαν την Ιστορία, που προκάλεσαν το θαύμα. "Λαός που ξεχνά την ιστορία του, δεν έχει μέλλον", λέει ο λαός μας. Και έχει δίκιο.
Γι’ αυτό θα αναφέρουμε τα βασικότερα στοιχεία της Ελληνικής Επανάστασης, της Επανάστασης που επηρέασε όλη την ανθρώπινη ιστορία και κυρίως, την βαλκανική, που κατέδειξε τη δύναμη της θέλησης για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας. Από τις 29 Μαΐου 1453, όταν έγινε η άλωση της Πόλης και για 4 αιώνες, οι Έλληνες ζούσαν κάτω υπό τουρκική κατοχή. Σκλαβιά, εξευτελισμοί, βασανισμοί και εγκλήματα ήταν το γνώριμο σκηνικό για τους Έλληνες και για όλους τους χριστιανούς που ζούσαν στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Ο τελευταίος μουσουλμάνος ήταν σε υψηλότερη θέση από τον πρώτο Χριστιανό. Η κατάσταση αυτή οδήγησε πολλούς Έλληνες στα βουνά, όπου οργανώθηκαν κατά κάποιο τρόπο και προσπάθησαν πολλές φορές, πριν από τη Μεγάλη Επανάσταση, να διώξουν τους Τούρκους από ορισμένες περιοχές. Με αυτά τα λίγα από μένα, με όλη την Αγάπη μου,
Υιώτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου