Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

"Γραμμένα με Αίμα"... Α' Βραβείο, ΔΕΕΛ, Αθήνα

"Γραμμένα με Αίμα"... Α' Βραβείο, ΔΕΕΛ, Αθήνα


ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!! Αθήνα!!!
και
ειδικότερα
Ευχαριστώ την Διεθνή Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών,
(έδρα Αθήνα, Πολιτιστικού Φορέα με πολυετή δραστηριότητα, εγκεκριμμένη
της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΥΠΠΟΤ,
-στην οποία είμαι Μέλος από τα πρώτα χρόνια της ιδρύσεώς της-)
καθότι, στον ετήσιο διαγωνισμό των μελών της για εκδόσεις του περασμένου έτους:
Βιβλίου Λογοτεχνίας και Ποίησης, ανάμεσα σε άλλους λογοτέχνες του εξωτερικού,
συγκεκριμμένα για το " Έτος Αλ. Παπαδιαμάντη"
ετίμησαν με το Α΄ Βραβείο
το βιβλίο μου: "ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΑΙΜΑ"
Μια καλόδεκτη, ζεστή αξιολόγηση,
η οποία μοιάζει απαραίτητη
στο ...ξεψύχισμα ενός
φαλλοκράτη (!) Γενάρη,
με τρεις ήδη καταστρεπτικές, αγριο-θύελλες, -και μία ξημερώματα, αύριο !-
Στο γραφικό του ... "δάσος"
μερικές στιγμές φανερώνουν την ...αλήθεια των λόγων μου...
τα κοφτερά δόντια του, την χαρούμενη ματιά μου που παγίωσε την ομορφιά του...
και την ευτυχισμένη στιγμή που μου χάρισε!
Αγαπημένες Φίλες
και Φίλοι,
έχουμε αρκετό καιρό για την Άνοιξη,
όμως, σήμερα η καρδιά μου είναι σε "κατάσταση" ευφορίας,
γεμάτη αγάπη για όλους που με διαβάζετε!
Καλή νύχτα
γι' απόψε, θα τα πούμε σύντομα!
Υιώτα

Μηθυμναίος είπε...

Τελικά εσύ, Υιώτα, σαρώνεις με τα βραβεία!!!

Συγχαρητήρια!

Καλή η παγωνιά, κλείνεσαι μέσα και προετοιμάζεσαι για το επόμενο!!!


Αστοριανή είπε...

Στράτο μου!

κρύο ή... ζέστη,
αν είναι να έλθει η ...έμπνευση, απλά, γράφεις, κι όπου...πάει!

Ως γνωρίζεις,
εδώ,
στας "μεγάλας αμερικάς"(!!!) και ειδικά στη νέα Υόρκη...

ούτε Μουσείο έχουμε,
ούτε λογοτεχνικό σύλλογο...
ούτε λογοτεχνική εφημερίδα ή περιοδικό...
ούτε καθαυτό ελληνικό βιβλιοπωλείο...

_έμεινε ΜΙΑ καθημερινή ελληνική εφημερίδα_

και κάποια άλλα ψίχουλα, εδώ κι εκεί,

ΑΡΑ,
τί να κάνει η Υιώτα
και η κάθε..."Υιώτα";
Παρακολουθεί,
γράφει (διότι δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά...)
διαλέγει τους σοβαρότερους διαγωνισμούς,
στέλνει -σύμφωνα με τους κανονισμούς των- την εργασία της...
κι
ΑΝ
περάσει, πέρασε!

Πες με εργασιομανή,
πες με "τυχερή"...

αυτά,

είναι και μια ΑΠΑΝΤΗΣΗ
σε όσες και όσους
μου τηλεφωνούν και με ρωτούν:
-μα πάλι βραβείο σούδωσαν!!!
-εσύ, έστειλες; τους ρωτάω!
-ΟΧΙ! εγώ ΔΕΝ στέλνω τη δουλειά μου, να μου την κλέψουν κι από πάνω;!!!

Στράτο μου,
πάντα δημοσιεύω όλη ή μέρος απο τη βραβευμένη εργασία μου, χρόνια τώρα!
Κανείς δεν βρέθηκε να πει ότι δεν ήταν άξια... ή ότι δεν άρεσε!

Πάντα προσπαθώ να πλησιάζω τον ομογενή, διότι αυτός θα τα διαβάσει ή θα τα δει, ή ακούσει...
κι αγωνίζομαι να χρησιμοποιώ απλούστερη, κατανοητή γλώσσα,
πράγμα το οποίον ΔΕΝ είναι τόσο εφικτό σε ένα συγγραφέα!

Βλέπεις,
εχω την ευλογία να είμαι "πολυσχιδής" στα είδη της γραφής
(το ξέρεις ήδη από τα βιβλία μου)
και δεν με κουράζει το να γράφω, άσχετα σε ποια γλώσσα είναι!

Αυτά,
μαζί με την αγάπη μου και την εκτίμησή μου,
Υιώτα
"αστοριανή"
(η ...ιντερνετική βαπτιστική σου)
Νεα Υόρκη

1 σχόλιο:

Αστοριανή είπε...

...και να που κι αυτός βρέθηκε ψεύτικος φίλος!!!!!!!!!

Τί έχω, άραγε που απωθεί;

'''η, μήπως
ΦΙΛΟΙ είναι οι απλοί, ευαίσθητοι άνθρωποι της Αλήθειας
που σπανίζουν;
-
-Πεσμου, Ήλίανθε με τα γυαλιά της Κατερίνας,
Τι είδες κι έκρυψες τα μάτια σου;