Σάββατο 10 Ιουνίου 2017

ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΤΑ" ΚΛΕΨΙΜΕΪΚΑ"!

ΠΗΓΗ

*********************

Πέμπτη, 30 Οκτωβρίου 2014


Οδοιπορικό στην ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ - ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΛΑΤΑΝΙΩΤΙΣΣΑ


Στα μέσα του Οκτωβρίου που διανύουμε, οι μέρες ήταν καλοκαιρινές! Γι αυτό σκεφτήκαμε πόσο όμορφα θα ήταν να ξαναπάμε, μετά από πολλά χρόνια, στην αγαπημένη και πανέμορφη Πελοπόννησο.
Και νάμαστε στο Αντίρριο! Σε έναν ωραίο θαλασσινό τόπο με ένα ξεχωριστό ιστορικό Κάστρο και μία εντυπωσιακή καλωδιωτή γέφυρα!!!


Κάνετε κλίκ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Μόλις πέρασα την είσοδο, θέλησα να ρωτήσω αν πρέπει να κόψω εισιτήριο για να το επισκεφθώ.
Μια νεαρή κυρία, με χαμόγελο και ευγένεια, μου είπε πως είναι ελεύθερη η είσοδος και με συνόδευσε στο Κάστρο! Καθ' όλη την διάρκεια της επίσκεψης, με μία πρωτοφανή διάθεση ενημέρωσης, με ξενάγησε λέγοντας με όλη την ιστορία του Κάστρου του Αντιρρίου.
Ήταν η κ.Ευτυχία Λαμπροπούλου, φύλακας Μουσείων και Αρχαιολογικών χώρων, συμβασιούχος ορισμένου χρόνου στην 22 ΕΒΑ.
Την ευχαριστώ θερμά, για όσα πολύτιμα μου διηγήθηκε και τα οποία θα σας μεταφέρω κι εγώ εν περιλήψει.

Διαβήκαμε την πύλη προς την εσωτερική αυλή


Το Αντίρριο-Καστέλι, λόγω της στρατηγικής του θέσης, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή εποχή.
Παραδόθηκε από τους Ενετούς στους Οθωμανούς το 1499. Ο Σουλτάνος Βαγιαζίτ Β΄, ασφάλισε την είσοδο του στενού, μεταξύ Ρίου και Αντιρρίου, με την ανέγερση δύο φρουρίων, μέσα σε 3 μήνες.
Από τον 17ο αιώνα ο πορθμός ονομάστηκε "Δαρδανέλια της Ναυπάκτου".


Το Κάστρο του Αντιρρίου δέχτηκε πολλές καταστροφές, έως ότου παραδοθεί στους Έλληνες, κατά το 1829.
Με την ίδρυση του Ελληνικού κράτους, οι Ενετικές υποδομές του Κάστρου, χρησίμευσαν ως φυλακές ως το 1925.

Εδώ βλέπουμε πέτρες εγχάρακτες με τα ονόματα των κρατουμένων.


Μεταξύ 1926-1930 λειτούργησε εδώ σχολαρχείο.
Κατά τους μετεπαναστατικούς χρόνους, χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικό φυλάκιο και τοποθετήθηκε ένας φάρος, ο οποίος συνυπάρχει αρμονικά με την γέφυρα.


Από πηγές του 17ου αιώνα, μαθαίνουμε ότι υπήρχαν εδώ στο Κάστρο, 89 σπίτια, δύο Ισλαμικά τεμένη και Τουρκικό λουτρό.

Ανεβήκαμε τις πέτρινες σκάλες, φτάνοντας στον Φάρο και στις επάλξεις, απ΄όπου είχαμε μια θαυμάσια θέα και στο Αντίρριο και στην γέφυρα.


Το 1940 βρήκαν εδώ καταφύγιο οι κάτοικοι, εξ αιτίας των βομβαρδισμών της Πάτρας.
Ο Ιερός Ναός που φαίνεται, είναι του Αγίου Νικολάου, ο οποίος κτίστηκε επί παλαιών θεμελίων.



Όπως βλέπετε και από τις φωτογραφίες, το Κάστρο, Ενετικής αρχιτεκτονικής, βρέχεται από τις τρεις πλευρές του από θάλασσα και έχει και μία τάφρο με νερό.





Στην επόμενη φωτογραφία φαίνεται, σχεδόν ολόκληρη, η θαυμάσια γέφυρα!


Το Κάστρο το 1953 περιήλθε στο Ελληνικό Ναυτικό και στα τελευταία προηγούμενα χρόνια στην 22 ΕΒΑ, η οποία ανέλαβε την αποκατάσταση και ανάδειξη του.

Και οι τελευταίες φωτογραφίες είναι παράθυρα του Κάστρου, γεμάτα από το μπλε της θάλασσας!




Ευχαριστήσαμε θερμά την κ.Λαμπροπούλου, καθώς και ένα συνάδελφο της, ο οποίος μας καλοδέχτηκε και μας ενημέρωσε πρόθυμα, υπομονητικά και με σαφήνεια για την είσοδο μας στην γέφυρα.



Ανέβηκα αρκετές σκάλες και σε αρκετό ύψος, για να θαυμάσω την γέφυρα και την γύρω περιοχή, πριν πληρώσουμε τα διόδια.Είναι ελεύθερη η άνοδος στην γέφυρα.


Πολλά χρόνια πριν, οραματίστηκε αυτήν την γέφυρα ο Χαρίλαος Τρικούπης (Πρωθυπουργός της Ελλάδος το 1880), γι αυτό και η γέφυρα πήρε το όνομα του.
Τρία χλμ. είναι συνολικά και έχει δύο λωρίδες κυκλοφορίας, έναν ποδηλατόδρομο και έναν πεζόδρομο, χωρίς διόδια γι αυτά τα δύο. Μόνο τα αυτοκίνητα πληρώνουν.
Παραδόθηκε στην κυκλοφορία το 2004.
Όποιος θέλει μπορεί να χρησιμοποιήσει τα πλοία, που είναι στο λιμάνι του Αντιρρίου, δίπλα από την γέφυρα. Παλιά, θυμάμαι μοσχοβολούσε το λιμάνι από τα σουβλάκια που έψηναν οι ταβέρνες και οι καντίνες :)




Μια τελευταία ματιά από ψηλά, στο Αντίρριο, στο κάστρο, στον φάρο και στο χάλκινο άγαλμα του λαμπαδηδρόμου, έργον της Νικολίτσας Λεοντή.


Πληρώσαμε 13,20 ευρώ διόδια, περάσαμε την γέφυρα σε λίγα λεπτά και φτάσαμε στην Πελοπόννησο, όπου και ο προορισμός μας.
Ένα κεράκι στον Ιερό Ναό της Παναγίας Τρυπητής του Αιγίου, με τους πανέμορφους κήπους,


που είναι Πολιούχος της πόλεως. Η εκκλησία είναι κατά το ήμισυ κτισμένη σε μια τρύπα του βράχου, εξ ου και η ονομασία της. Έχει 150 σκαλιά, τα οποία όμως δεν αποτρέπουν τους πιστούς, να καταφύγουν στην Χάρη Της.
Εορτάζει την Παρασκευή της Διακαινησίμου.

Και τώρα, τιμής ένεκεν, θα επισκεφτούμε τον οικισμό "Βαλιμίτικα", στο τέλος του Αιγίου προς το Διακοφτό.
Εκεί γεννήθηκε η πολυβραβευμένη ποιήτρια και λογοτέχνις Υιώτα σύζ.Δημητρίου Στρατή, με μακρόχρονη προσφορά στην Ομογένεια της Αμερικής.Ζει στην Ν.Υόρκη, είναι σύζυγος, μητέρα και γιαγιά!


(Πάντα θλίβομαι όταν βλέπω βανδαλισμούς σε πινακίδες ή σε μνημεία)

Στα Βαλιμίτικα συναντήσαμε μια ευγενική γυναίκα, την κ.Πανωραία Πλευρίτη, η οποία θυμάται την μητέρα της Υιώτας Στρατή, να πιλαλάει (τρέχει) μεταξύ σιδηροδρομικού σταθμού (όπου εργαζόταν με επιτυχία) και σπιτιού, γιατί είχε οικογένεια με σύζυγο και πέντε παιδιά.


Σ΄ένα καταπράσινο στενό δρομάκι, γεμάτο πορτοκαλιές και λουλούδια, υπάρχει ένας κήπος στο τέλος του


και ένα σπιτάκι με κόκκινα κεραμίδια, πνιγμένο στο πράσινο, που είναι το πατρικό της λογοτέχνιδος.


Σφαλισμένα τα παραθυρόφυλλα...


Πολύ κοντά, ένας ξεχασμένος σιδηροδρομικός σταθμός


Το καφενείο του σταθμού όμως ανοιχτό και μια σιδηροδρομική γραμμή, που περιμένει με αισιοδοξία να λειτουργήσει πάλι...


Εδώ, πριν αποχαιρετιστούμε, η κ.Πανωραία, έστειλε την αγάπη της και τους θερμούς χαιρετισμούς της στην κ.Υιώτα Στρατή και στην οικογένεια της!

Εμείς πήγαμε μέχρι την θάλασσα, που ήταν πολύ κοντά, γνωρίζοντας τον ήσυχο και γεμάτο λουλούδια, παραθαλάσσιο οικισμό!






Ο ήλιος, μόλις είχε πει την καλημέρα του στα Βαλιμίτικα!



Λέμε κι εμείς μια γλυκιά καλημέρα με αγάπη στην κ.Υιώτα Στρατή, που τιμάει με τα έργα της τον Ελληνισμό μας και πάμε να γνωρίσουμε τα βουνά του Αιγίου.

Δύο ακόμα όμορφες θαλασσινές εικόνες της Αιγιαλείας, πριν πάρουμε τα βουνά :)



Περάσαμε κάτω από την γέφυρα του αυτοκινητοδρόμου Αθηνών-Πατρών και άρχισε η ανάβαση από το χωριό Σελινούντας. Για πολύ ώρα είχαμε μια θαυμάσια θέα στο Αίγιο!!!



Το γραφικό χωριό απέναντι πρέπει να είναι το κάτω Μαυρίκι.


Η φύση καταπράσινη, κάτω το φαράγγι όπου κυλάει ορμητικός ο ποταμός Σεληνούντας, που χύνεται κοντά στα Βαλιμίτικα. Εξ αιτίας των ορμητικών νερών του είναι κατάλληλος για ράφτινγκ!



Μικρά γραφικά χωριουδάκια, με ελάχιστους ανθρώπους



Και ήδη είμαστε στο Πυργάκι, όπου οι κατασκηνώσεις της Χριστιανικής Ένωσης "Χαρούμενη Πολιτεία"


Από το Πυργάκι η θέα σου κόβει την ανάσα! Βλέπουμε ακόμα το Αίγιο και τον Κορινθιακό κόλπο, από τόσο ψηλά!!!



Έχουμε ήδη διανύσει 20 χλμ. και να η Φτέρη μπροστά μας, γεμάτη γλυκά φθινοπωρινά χρώματα!



Με όμορφα πέτρινα σπίτια γεμάτα λουλούδια, είναι κτισμένη στις πλαγιές του όρους Κλωκός και σε υψόμετρο 1100μ.




Την Φτέρη, κατά το 1821 την πυρπόλησε ολοσχερώς ο Μουσταφάμπεης. Αποκατάσταση του οικισμού έκανε ο Φιλοδασικός Σύλλογος, μετά το 1904.

Ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι πάνω στον κεντρικό δρόμο



Στην πλατεία του χωριού, υπεραιωνόβιοι πλάτανοι και μια πετρόκτιστη βρύση, δωρεά ΣΠ.Δ.Σκαπετοράχης κατά το έτος 2009, χαρίζουν την δροσιά τους στους επισκέπτες!



Είναι τόσο εξαιρετικό το κλίμα εδώ, που ερχόταν και έρχονται πολλοί άνθρωποι για αποκατάσταση της υγείας τους. Διάσημοι επισκέπτες της Φτέρης ήταν η ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη και ο συγγραφέας, ποιητής και λογοτέχνης Άγγελος Σικελιανός. Εδώ στην Φτέρη, έγραψε το έργο του "Σίβυλλα".



Τα γραφεία του ιστορικού Φιλοδασικού Συλλόγου Φτέρης που ιδρύθηκε το 1904.



Στην μαρμάρινη πλάκα, τιμώνται και αναφέρονται τα ονόματα του Ιδρυτή της, των Μεγάλων Ευεργετών, των Ευεργετών και των Δωρητών!


Υπάρχει ακόμα ένας λεπτομερής οδηγός περιήγησης της ιστορικής Φτέρης


Φεύγοντας από την Φτέρη, μια ματιά στα βουνά της Αχαϊας


Σύντομα στρίψαμε προς τον προορισμό μας, που είναι η Παναγία Πλατανιώτισσα.


Διασχίσαμε το χωριό Βάλτα, γραφικό, καταπράσινο



Λίγο πιο κάτω το εξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου


Φτάνουμε στο χωριό Πλατανιώτισσα, ο δρόμος γίνεται στενός και κατηφορικός



Στην πλατεία της Πλατανιώτισσας βλέπουμε τον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, όπου στις 6 Αυγούστου γίνεται μεγάλο πανηγύρι.



Πλατάνια, νερά παντού από τον Κερυνίτη ποταμό, ένα πέτρινο γεφυράκι και δύο ταβέρνες. Δέκα οικογένειες ζουν εδώ στο χωριό Πλατανιώτισσα, που παλαιότερα ονομαζόταν "Κλαπατσούνα". Ανήκει στον Δήμο Καλαβρύτων και είναι κτισμένη στις πλαγιές του όρους Χελμός.


Η πινακίδα μας οδηγεί στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας


Εδώ είναι η εκκλησούλα της Παναγίας, στο κοίλωμα (κουφάλα) τριών υπεραιωνοβίων πλατανιών, που ενώθηκαν κι έγιναν ένα



Μια ταμπελίτσα στον πλάτανο μας ενημερώνει ότι εδώ το υψόμετρο είναι 745 μ.


Το ιστορικό του Ιερού αυτού Προσκυνήματος έχει ως εξής: Κατά τα χρόνια των εικονομαχιών, το 840 μ.Χ, οι μοναχοί του Μεγάλου Σπηλαίου για να σώσουν την εικόνα της Παναγίας, την περιέφεραν από τόπο σε τόπο, για να την διασώσουν και για να εδραιώσουν την πίστη των Χριστιανών.
Την νύχτα κοιμήθηκαν στην κουφάλα αυτού του πλατάνου, κρεμώντας την εικόνα ψηλά, στα 3 μέτρα από την γη.
Όταν το πρωί ξύπνησαν για να φύγουν, διεπίστωσαν ότι η εικόνα της Βρεφοκρατούσας Παναγίας, είχε αποτυπωθεί πάνω στον πλάτανο, κατά ένα θαυματουργό και ανεξιχνίαστο τρόπο.

Η είσοδος του Ιερού Ναού



Πριν περάσουμε μέσα, να σας πω ότι η περίμετρος του Ιερού Πλατάνου που φιλοξενεί τον Ναό είναι στην βάση του 17 μ. και το ύψος του 24 μ.
Το εσωτερικό του πλατάνου περιλαμβάνει δύο κοιλότητες, στην πρώτη των οποίων είναι το Άγιον Βήμα, όπου ο ιερέας τελεί την Θεία Λειτουργία καθώς και τα μυστήρια του γάμου, βαπτίσεως κλπ.
Στην δεύτερη κοιλότητα, υπάρχουν καθίσματα για τους πιστούς. Συνολικά ο Ναός μπορεί να χωρέσει έως και 20 ανθρώπους.


Ο Παντοκράτωρ


Το αποτύπωμα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας πάνω στον πλάτανο, πλαισιωμένο από προστατευτική κορνίζα


Υπάρχει και το αναλόγιον για τον ψάλτη


Τα αναθήματα ή τάματα, μικρές πλάκες με ανάγλυφη απεικόνιση, που προσφέρει ο πιστός εις ένδειξιν ευγνωμοσύνης, για την βοήθειαν της Θείας Χάριτος στο πρόβλημα του.


Και ο δευτερεύον χώρος του Ναού


Απ αυτό το φυσικό παράθυρο φωτίζεται ο Ναός, καθώς και από το άνοιγμα της εισόδου του.


Η προειδοποίηση στην επιγραφή είναι σημαντικό να τηρηθεί, για να μην καταστραφεί από φωτιά ο Ιερός Ναός.


Πολύ χρήσιμη η πινακίδα με το ιστορικό της Παναγίας Πλατανιώτισσας


Υπάρχει μολύβι και χαρτί εδώ, για να γράψουν οι επισκέπτες τα ονόματα τους, τα οποία θα διαβαστούν από τον ιερέα, σε ευχή υπέρ υγείας των, κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας.


Με ευλάβεια αποχωρούμε από τον Ιερό Ναό της Παναγίας Πλατανιώτισσας, αφού σας υπενθυμίσω ότι πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου.


Στον ίδιο χώρο υπάρχει και μία εκκλησία του 17ου αιώνα, η Κοίμησις της Θεοτόκου. Εδώ αναπαύονται εν ειρήνη δύο κληρικοί, ο Βασίλειος Δ.Φίλιας (1846-1839) και ο Αλέξιος Λυριντζής.



Κατά τον Έλληνα ιστορικό Ορλάνδο κτίστηκε τον 11ο αιώνα, κατά Γερμανούς ερευνητές τον 10ο αιώνα μ.Χ.
Είναι εξαιρετική η αγιογράφηση του!

Πάμε να τον επισκεφθούμε





Ανεβαίνουμε 2-3 σκαλιά όπου υπάρχει κι άλλος χώρος με εξαιρετικές εικόνες και κειμήλια











Μεταξύ των δύο Ιερών Ναών, υπάρχει και μία βρύση η οποία φέρει μαρμάρινη ανάγλυφη πλάκα με έναν Σταυρό, δύο κυπαρίσσια ένθεν και ένθεν αυτού, ένα βέλος και ένα φίδι.

Η γραφή της είναι βυζαντινή, συνεχόμενη και δύσκολα διαβάζεται. Προσπάθησα πολύ να την αποκρυπτογραφήσω μεγεθύνοντας την.
Την πρώτη σειρά δεν μπορώ να την διαβάσω, αλλά στην δεύτερη και τρίτη σειρά διαβάζω τα εξής: Όθωνος Βασιλέως Ελλάδος δια κυρίου Ανθίμου Ιερομονάχου.


Έψαξα πολύ στο Ίντερνετ και βρήκα αυτό το αξιόλογο site, που έκανε εξαιρετική δουλειά! Το Γκέρμπεσι είναι ο Προφήτης Ηλίας-Αχαϊας

http://gerbesi.wordpress.com/

όπου από τον κατάλογο του Μητροπολίτη Κερνίτσης Μελετίου, με ημερομηνία 23-12-1829, προκύπτει ποιοι κληρικοί κατεγράφησαν στην επαρχία Καλαβρύτων.
Και βρήκα τον Ιερομόναχο Άνθιμο ο οποίος κατά το 1829 διετέλεσε κληρικός της Κλαπατσούνας, σε ηλικία 27 ετών, με καταγωγή από την Κλαπατσούνα.

Σας παραθέτω τα ονόματα όλων των κληρικών της Κλαπατσούνας, όπως τα βρήκα


...Κλαπατσούνα: Καλλίνικος, 58, ιερομόναχος, αυτόχθων. Άνθιμος, 27, ιερομόναχος, αυτόχθων. Ιωάννης, 40, ιερεύς, αυτόχθων. Ευγενία, 38, μοναχή, αυτόχθων. Δίγελα: Γεράσιμος, 40, ιερομόναχος από Κύπρο. Δημήτριος, 40, ιεροδιδ., αυτόχθων. Βιλιβίνα: Θεωνάς, 30, ιερομ., αυτόχθων.

Ο Βασιλιάς Όθων βασίλευσε στην Ελλάδα από το 1832 μέχρι το 1862, στην περίοδο δηλαδή, που ο Ιερομόναχος Άνθιμος ήταν κληρικός στην Κλαπατσούνα.
Μερίμνη του Ανθίμου έγινε αυτή η κρήνη, που καμαρώνουμε σήμερα.
Έτσι δικαιολογείται και η επιγραφή.

Η βρύση αυτή ανακαινίστηκε το 1959.

Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω την κ.Δήμητρα Φίλια, η οποία προσπάθησε πολύ, με μεγάλο ενδιαφέρον να μου δώσει πληροφορίες για την βρύση. Είναι ιδιοκτήτρια της μιας από τις δύο ταβέρνες της περιοχής. Όταν πήγαμε ήταν πρωί και όλα κλειστά. Ας ευχηθούμε να ξαναπάμε κάποτε και να γνωρίσουμε από κοντά την ίδια και τις νοστιμιές της:)


Επιστρέψαμε από τον ίδιο δρόμο, από την Βάλτα δηλαδή, βγήκαμε στον κεντρικό Αιγίου-Φτέρης και συνεχίσαμε προς Καλάβρυτα.
Στον δρόμο μας επάνω οι Πετσάκοι, ένα πολύ όμορφο χωριό κτισμένο σε μια πλαγιά και σε υψόμετρο 827 μ.





Οι πινακίδες μας δείχνουν τον δρόμο προς τα Καλάβρυτα


Τα Καλάβρυτα λοιπόν θα επισκεφθούμε την επόμενη φορά! Κι ως τότε σας ευχαριστώ πάρα πολύ που ήσασταν συνοδοιπόροι μου και σ΄αυτό το ταξίδι!


36 σχόλια:

  1. comme toujours, un joli voyage.. la petite chapelle et les ikones me plaisent spécialement! comme c'est beau l'automne grecque! merci magda...
    Απάντηση
  2. Liebe Magda,
    vielen Dank für die vielen schönen Bilder aus deiner Heimat. Man bekommt Sehnsucht nach Meer und Sonne. Einfach toll!
    Ich wünsche dir eine schöne Herbstzeit. Liebe Grüße .. Dorothea :-)
    Απάντηση
  3. magda mou, do you know how much u made me smile with this blogpost? i lived in patras for1 1/2 year!!! i know the old ruin, i know the bridge and i have been at the harbour and along the sea way!!! i know all that tooo well!!! i loved my time in patras, even tho it was hard sometimes, but i wont miss it. thank you for the lovely pictures, nothing has changed there it seems :)
    kisses!
    Απάντηση
  4. Τι ομορφιές είναι αυτές. Οι λήψεις από το Αντίριο φανταστικές Η Παναγιά όνομα και πράμα! Βοήθειά σας! Γεροί και καλοφώτιστοι και πάντα καλοτάξιδοι!
    Μάγδα μου σε φιλώ!!!
    Απάντηση
  5. Complimenti Magda,un stupendo reportage tra antico e moderno, tra mare e monti il tutto presentato con la tua maestria
    ciao un caro saluto dall'italia.

    Tiziano.
    Απάντηση
  6. δεν εχω πάει απο αυτη τη μεριά της Πελοποννήσου! Επίσης αγνοούσα την ύπαρξη της Παναγιας της πλατανιωτισσας. Σ ευχαριστω για το ταξιδι!
    Απάντηση
  7. μου αρέσει χώρους αντικείμενο την επίσκεψή σας και καλό της φωτογραφίες.

    φιλιά
    Απάντηση
  8. Ένας απολαυστικός περίπατος σε μέρη πάρα πολύ γνωστά σε μένα
    Κάπου εκεί κοντά αγαπητή μου Μαγδα, είμαι κι΄εγώ.
    Την αγάπη μου πάντα καλή μου φίλη.
    Απάντηση
  9. Τέτοια βόλτα, ανάμεσα σε θαυμάσιες εικόνες της πατρίδας μας με τέτοια πολυμορφία και να είναι διανθισμένη με μάθημα ιστορίας, μόνο εσύ το καταφέρνεις, καλή μου Μάγδα!
    Την επιβλητική γέφυρα Ρίου-Αντίρριου την περνάω συχνά και νιώθω δέος…

    Y.G. Τούτο το Σαββατοκύριακο θα έχω απόδραση στα Καλάβρυτα και επιστροφή με τον οδοντωτό… 
    Απάντηση
  10. Υπέροχες διαδρομές, υπέροχες εικόνες, μοναδική η περιγραφή! Υπάρχει μια διαδρομή που κατεβαίνει από την Πλατανιώτισσα στο Αίγιο και κινείται στην πλαγιά ενός φαραγγιού. Μας την πρότειναν εκεί στην Πλατανιώτισσα και δεν το μετανοιώσαμε καθόλου. Ανεπανάληπτη. Από τα δύο κάστρα (Ρίο-Αντίρριο) έχω περάσει, ούτε κι εγώ ξέρω πόσες φορές και όμως δεν έχω πάει μέσα. Μια φορά αποφάσισα να πάω σε αυτό του Ρίου και λόγω Δευτέρας ήταν κλειστό. Μόνο απ' έξω το φωτογράφισα. Οι φωτογραφίες σου με τσίγκλησαν και την επόμενη φορά που θα βρεθώ εκεί κάτω θα φροντίσω. Νάσαι καλά πάντα και να ταξιδεύεις! Περιμένω την ανάρτηση για τα Καλάβρυτα, όπου πήγα για άλλη μια φορά το καλοκαίρι. Υπέροχος τόπος!
    Απάντηση
  11. Hello Magda,
    This is great again. It's so wondeful to see all these shots.
    Wonderful the shots of that big bridge. It looks like the bridge here in Rotterdam with that pylon. Your shots which you've taken from a high point with a view over a piece of the rocks and water are reeally fantastic. It's always enjoyment to see.

    Big kiss and sweet greetings,
    Marco
    Απάντηση
  12. Magda, I am missing such a weather so much, here is rather cold and foggy:(
    Απάντηση
  13. Πολύ χάρηκα τούτο το οδοιπορικό σου Μάγδα μου. Δεν έχω επισκεφτεί την Παναγία την Πλατανιώτισσα, αλλά θα το κάνω με πρώτη ευκαιρία.
    Να είσαι καλά!
    Καλό Σαββατοκύριακο!
    Απάντηση
  14. καλησπερα μαγδα μου.περασες τοσο κοντα απο το σπιτι μου.κριμα να μην το ξερω.3 χλμ.πριν τη γεφυρα.βεβαια και εγω σημερα γυρισα απο ταξιδι αλλα καπως θα το κανονιζαμε.οπως και να εχει χαιρομαι που σου αρεσαν τα μερη μας.και που περασες καλα.πολλα φιλια.
    Απάντηση

    Απαντήσεις


    1. Τι λες Λιτσάκι μου, πωπω ήμουν τόσο κοντά σου! Καλωσόρισες και εσύ, πιστεύω να πέρασες όμορφα!
      Τα μέρη σας είναι πανέμορφα και τα έχω επισκεφθεί αρκετές φορές στο παρελθόν.
      Σ΄ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σου!
      Πολλά φιλάκια
  15. Πολύ καλή όπως πάντα η καταγραφή της εκδρομής σου και πλούσιο το φωτογραφικό υλικό!!!
    Απάντηση
  16. ΕΓΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΤΙ ΝΑ ΠΩ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Μάγδα μου, εξ ίσου αγαπημένη, διάβηκες στα χώματα που μου γεμίζουν την καρδιά!!!!!!!
    Και όχι μόνον αυτό, αναφέρθηκες στην ταπεινή μου ύπαρξη με τόση αγάπη!
    ΠΟΣΑ "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" να σου πω!
    Ας πω ότι η ομορφιά του τόπου μας
    είναι ένα ΔΩΡΟ για τα γενέθλιά σου!
    Να είσαι καλά αγαπημένη μου, και να σε χαιρονται όλοι. Να σε χαιρόμαστε με αγάπη.
    Καλό μήνα,
    Υιώτα
    "αστοριανή", ΝΥ
    Απάντηση
  17. ΥΓ.: Μάγδα μου, Ευχαριστώ και για το "ΥΠΕΡ ΥΓΕΙΑΣ" ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Όσο για τα Βαλιμήτικα,
    είναι από κει και η ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (σύμπτωση το επώνυμο, βέβαια...
    συγγενής μας, δίπλα τα σπίτια και τα περιβόλια μας, όπως και η Πανωρίτσα, που συνάντησες...)
    και
    υπό την θητεία της δημιουργήθηκε το μικρό περίπτερο κοντά στη θάλασσα....

    Και πάλι, πόσα "ευχαριστώ" να σου στείλω!!!!!!
    Τόσο που με συγκίνησες!
    Θα προσπαθήσω να μεταφέρω αυτό το αγαπημένο μέρος στην "αστοριανή"
    κι εύχομαι να μη με μαλλώσεις για την "αντιγραφή".
    Δική σου,
    Υιώτα
    "αστοριανή"
    ΝΥ
    Απάντηση
  18. Un bel viaggio in luoghi che parlano di storia . Un abbraccio dall'Italia.
    Απάντηση
  19. Μια εκπληκτική διαδρομή, που δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ να κάνουμε, αν και έχουμε περάσει από δίπλα πολλές φορές!
    Η ξενάγηση με γέμισε χαρά και μάθηση!
    Την επόμενη φορά πρέπει να το προγραμματίσω.
    Ευχαριστώ πολύ!!!!!!!
    Απάντηση
  20. καλημερα! περασα να ευχηθω καλο μηνα! να ειναι χαρουμενος και δημιουργικος! φιλακια πολλα!
    Απάντηση
  21. 。°°✿⊱。
    Maravilhosa viagem, pelas fotos e pelas informações...
    É quase como se eu estivesse presente...
    Quem sabe se um dia eu também não vou sentir a emoção de estar ao vivo!?....

    Bom fim de semana!
    Beijinhos.°✿⊱
    °。.✿✿⊱
    Απάντηση
  22. Palavras gentis podem ser curtas e fáceis de falar, mas seus ecos são
    verdadeiramente infinitos.
    (Madre Tereza de Calcutá)
    Amo suas postagens...verdadeiros tesouros!!!
    Um abençoado inicio de mês!!!!
    Beijos Marie.
    Απάντηση
  23. Πολύ όμορφες φωτογραφίες Μάγδα μου
    και υπέροχη η ξενάγησή σου!
    Έχουμε διασχίσει αρκετές φορές τη γέφυρα..
    τουλάχιστον τώρα γνωρίζω και από ποια μέρη περνάμε!!
    Θα τα έχω στα υπόψιν για κάποια άλλη φορά!
    Απάντηση
  24. Ancora una bellissima visita e delle bellissime foto. Grazie Magda e buona serata domenicale.
    Απάντηση
  25. "Θερμά Συγχαρητήρια", Μάγδα! Πολύ ξεχωριστή η ξενάγησή σου και φυσικά καταλαβαίνω την μεγάλη συγκίνηση της Γιώτας!
    Δεν ήξερα πολλά και σ' ευχαριστώ για την ευκαιρία!
    Να είσαι καλά, να πηγαίνεις εκδρομές και να δείχνεις τις αναμνήσεις σου, τόσο όμορφα στον κόσμο!
    Απάντηση
  26. εκπληκτικό...να πω.. νασαι καλά..να μας ταξειδεύεις.. πορεύεσαι και προς την δική μου πατριδα βλέπω... (κοντα στα Καλάβρυτα...)... Καλό ταξειδι!!!και...

    Εγώ έφθασα στην ανάρτησή σου..μέσω της Κατερινας... πάω να δω... και την Υιωτα μου... την γλυκειά... στο μπλογκ της...

    τέλειες φωτο... το καλύτερο: το ότι έδωσες τα ονόματα... για μνημόνευση!!!... ΩΩΩ... άψογα!!...
    και... χρόνια πολλά!!...
    Απάντηση
  27. Υπέροχο η ξενάγηση που μας έκανες, Μάγδα μου! Και πολύ ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες!
    Ήμουν πολύ μικρή όταν είχα περάσει από το Ρίο-Αντίρριο και δε θυμάμαι σχεδόν τίποτα από την περιοχή... Έκτοτε δεν κατάφερα να ξαναπάω προς τα εκεί, κι έτσι δεν έχω δει ούτε τη νέα γέφυρα από κοντά. Ελπίζω να καταφέρω στο μέλλον να επισκεφθώ τα μέρη που μας έδειξες!
    Φιλιά πολλά!
    Απάντηση
  28. Magda, quanta história e quantas fotos bonitas!
    Vc tem aqui um belo e rico diário de viagem.
    Adorei o castelo, o mar azulzão, ver as casas e todo o verde nessas belas estradas, lindo!

    Abraços.
    Απάντηση
  29. Τη όμορφη εκδρομή πολύ ωραία ..
    πάλι ταξίδεψα με της όμορφες εικόνες σου ..τη όμορφη που είναι η Ελλάδα..
    Να περνάς πάντα τόσα καλά Μαγδα μου ..
    φιλάκια
    Απάντηση
  30. Καλό σου μήνα Μάγδα μου Να είσαι καλά που με κουβαλάς στα επιλεγμένα με μεγάλο ενδιαφέρον μέρη που επισκέπτεστε.... Τιποτε δεν γνωρίζω και έτσι διευρύνεις τους μικρούς μου ορίζοντες ...... εντυπωσιάστηκα με τον ναό μέσα σε κορμό δένδρου,δεν είχα ακούσει ποτέ για αυτόν!!! Αψογη και ολοκληρωμένη η ξενάγηση σου!!!!Φιλάκια πολλά
    Απάντηση
  31. Magda, querida,

    Vir aqui no seu blog é receber uma aula de história com belíssimas imagens.

    Adorei conhecer coisas, paisagens tão belas.

    A igreja na árvore é linda demais e a história emocionante.

    Grata por compartilhar.

    beijinhos,

    Lígia e =^.^=
    Απάντηση
  32. πολύ μου άρεσε η ξεναγησή σου αυτή Μαγδα μου.. μας παρουσίαζεις τόσο παραστατηκα.. τα μερη που πηγαινεις που είναι σαν να ταξιδευουμε και εμείς μαζι σου ευχαριστούμα πολύ κορτσι μου.. φιλακιιααααα!! καλή εβδομαδααα!!
    Απάντηση
  33. πολύ ωραίες διαδρομές που αγνοώ,αν και έχω επισκεφθεί αυτή την περιοχή.Σ΄ευχαριστώ.
    Απάντηση

8 σχόλια:

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...

Αφού δεν φαίνονταν, λόγω χρώματος, κόκκινο, κόκκινο! Γιατί όχι;

Υπέροχο το μπλογκ της Μάγδας, μπράβο της!

Γιώτα, κράτα δυνάμεις, να πάμε του χρόνου, να του δώσουμε ΖΩΗ!

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου,

...πειράζει αν σου γράψω ότι δεν βλέπω εύκολα τα γράμματα από τα δάκρυα που τρέχουν....
ανασαινω βαριά
και θα ήθελα να βγάλω μια φωνή... να φτάσει μέχρι το Βόλο, να την καλοδεχτείς..., να τον προσπεράσει και να την ακούσει η ΜΑΓΔΑ και ο Αγαπημένος της Κωνσταντίνος... στη Θεσσαλονίκη!!!!!

Πόσα "Ευχαριστώ" της έχω πει και γράψει...
Είναι η Μοναδική που πέρασε κι αναφέρθηκε στο μικρό μας σπίτι... δίπλα του, στο δρόμο,
το σπίτι της Βάσως...
το προσπέρασε, δίνοντας μου ξεχωριστή Τιμή!
ΔΕΝ την γνώριζα, Κατερίνα μου,
μα η ευαισθησία της μου έδωσε δύναμη ότι κάπου ένα τοσοδούλι καντήλι φώτισε τα ονόματά μας που έγραψε με το χέρι της στην εκκλησιά που δεν έχω επισκευτεί...
¨Εχω αρκετές, ξεχωριστές Φίλες.
Εσύ, μία από τις πρώτες.

Η αναφορά της Μαγδας, με την ομόνυμη Ιστοσελίδα της, μου έδωσε ένα τεράστιο δώρο... Πόσα να γράψω;;; Ένωσε αναμνήσεις που δεν το περίμενα...Ας είστε ΚΑΛΑ, Φίλες μου.

Όσο για την έκπληξη που ΕΣΥ μου έκανες, εδώ, ΤΙ να προστέσω!
Άλλο ένα "Ευχαριστώ"!!~!!;;;

Να είσαι καλά κι αν ο Θεός θέλει, θα συναντηθούμε και θα δω από κοντά την Μάγδα και τον Κωνσταντίνο της...

Σας Φιλώ ,
υπόχρεη, Υιώτα

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...

Η φωνή σου έφτασε ως τα πέρατα, την ακούσαμε!
Η υπενθύμιση έγινε για να πάρεις ανάσα βαθιά, κι όχι βαριά!
Κανόν' σι!
Σε παρακαλώ, να σε προσέχεις!
Εννοείται ότι είναι το καλύτερο δώρο της ζωής σου! Εδώ, δεν το ξέχασα εγώ!
Η Μάγδα ταξιδεύει, είναι και φίλη σου, αλίμονο αν δεν πέρναγε από κει!
Εγώ δεν ταξιδεύω, αλλά αν με βγάλει ποτέ ο δρόμος, σου ορκίζομαι, θα μπω και μέσα! Θα πάρω κι έναν κλειδαρά, θα κόψω και τα χορτάρια σου (αφού κόψω πρώτα τα δικά μου!) θα σου φυτέψω και λουλούδια, θα κάτσω και καμιά βδομάδα να ξεκουραστώ, θα σου βάψω και τα παράθυρα μπλε και μετά θα φύγω, αφού κλειδώσω καλά!
Θα σου στείλω και φωτογραφίες και μετά, κάνε μου μήνυση!

Έλα εσύ με το ΚΑΛΟ και θα την βρούμε την άκρη!
Πάρτυ θα κάνουμε!

Φιλιά πολλά! Τα "Ευχαριστώ" σου ανήκουν στην Λαμπρινή, που μου τα έφερε στο πιάτο, και ΝΑΙ, στην Μάγδα, που σου έκανε δώρο ψυχής!Να είναι ΚΑΛΑ, να δίνει τέτοιες χαρές στους φίλους της και όχι μόνο!

Τίποτα να μην προστέσεις!!!

Να πας στο astoriani@gmail.com και να απαντήσεις "δέχομαι", στην πρόσκληση, επιτέλους, ώστε να γίνεις πάλι συντάκτης και να φαίνονται αμέσως τα σχόλιά σου και να μην περιμένουν έγκριση από μένα.

Πώς αλλιώς;
Διαχειρίστρια, είπαμε, δεν σε κάνω, γιατί θα ψάχνομαι, γενικώς!

Φιλιά πολλά σε σένα και στην οικογένεια!

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...

Υγ. Αναρτήσεις μπορείς να ανεβάζεις και σαν συντάκτης. Στην μπάρα δεν μπορείς να επέμβεις, αλλά τέτοια δεν κατέχεις!
ΓΡάφε εσύ στο δικό σου πιο συχνά και μόλις ξαδειάσω θα σου μεταφέρω τα ποιήματα μόνα τους, ώστε να βοηθηθείς σε νέα έκδοση.

Υπομονή, όμως, ε;

Αστοριανή είπε...

ΔΕΝ την γνώριζα, Κατερίνα μου, ...

από μόνη της
το σκεφτηκε...
Όμως, το σπίτι είναι μοναχό ...μα πλάι, στο περιβόλι έχει ένα δικό του ο μοναχικός και νευρασθενικός αδελφός μας... που ΔΕΝ αφήνει ούτε εμάς να μπούμε... Αυτό ήταν και το παράπονο της αδελφής μου που στο κατω-κάτω της το είχαν γράψει οι γονείς...
Άστα, μεγάλη,ιστορία...
'Οταν κάποτε μιλήσουμε, θα σου εξηγήσω...
ΜΗ ΠΑΣ δίχως να μιλήσουμε...
Μακάρι να ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα.
Σε φιλώ,
Υιώτα

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...

Σε γνώριζε όμως εκείνη, Γιώτα μου και σου έδειξε τον θαυμασμό της με το καλύτερο τρόπο!
Αυτά είναι απ' τα ΚΑΛΑ τυχερά της διασημότητας!

Μακάρι να μπορούσα να πήγαινα, Γιώτα μου!
Μην ανησυχείς!...
Ποιο εύκολο είναι να έρθω Αμερική!

Ποιος σου έβγαλε το μάτι;
Αν όχι ο αδελφός σου, τότε, ποιος;

Γνωστό στην Ελλάδα και παγκοσμίως, ίσως!

Φιλιά και μη μου στεναχωριέσαι! Όλα εδώ μένουν, όπου κι αν είναι γραμμένα, κινητά κι ακίνητα!

Αστοριανή είπε...

"Χάππυ Φάδερζ Ντέυ",,,
όπως λέμε ...εδώ!

Παρότι όλα καλά, ΔΕΝ μπορούσα να γρ'αψω για τον Πατέρα ... και μάνα κι αδελφή...

Να δω πότε θα ξεχορταριάσω το σπίτι τους...


Σε φιλώ, με όλη μου την σκέψη μαζί σου, -θυμάσαι και το ποίημα της δικής σου Μάνας (νν);;;

Φιλί, Υιώτα

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...

Χρόνια Πολλά στους πατεράδες, Γιώτα! Να είναι γεροί κι ευτυχισμένοι!
Μη μελαγχολείς...!
Λες να μην θυμάμαι;
Σ' ευχαριστώ για άλλη μια φορά. Να είσαι γερή, να "ποιείς", γενικά, γιατί η ίδια η ζωή είναι το ποίημα.
Φιλιά κι από μένα, πολλά!