Στην 5η Ανθολογία της ΕΕΛΣΠΗ Η Γιώτα Στρατή, Η.Π.Α Εκδόσεις Όστρια, Αθήνα 2017 «Είναι
παραπάνω από βέβαιο ότι η αδυνα-μία των Ελλήνων να αποκόψουν την Ελλάδα
από τα δεσμά του βάρβαρου Παγκόσμιου συσ-τήματος, οφείλεται, ανάμεσα
στα άλλα, και στην άγνοια του τι σημαίνει Ελλάδα, Ελληνισμός,
Πο-λιτισμός. Επίσης οφείλεται στην απορρόφηση των πνευματικών ανθρώπων
από το σύστημα, στην αποδυνάμωση των πολεμίων του Παγκόσ-μιου
συστήματος…».
Καταγωγή από το Αίγιο. Αδειούχος Καθηγήτρια
Αγγλικής Φιλολογίας. Παντρεύτηκε τον Δημήτρη Στρατή. Ζει στη Νέα Υόρκη
από το 1970. Ερ-γάστηκε στο λογιστήριο της Μόμπιλ-Οϊλ, και στον Εθνικό
Κήρυκα. Ασχολήθηκε δραστήρια με Ομογενειακούς Συλλόγους παρουσιάζοντας
θε-ατρικά της έργα. Μέλος της Ε.Ε.Λ. Αθηνών, της ΠΕΛ, ΔΕΕΛ, της
National League of American Pen Women, Poetry Forum of NY, Shelly
Society, etc. Δημιούργησε την Ε. Θεατ-ρικών Συγγραφέων ΝΥ. Έχει γράψει:
13 βιβλία, 28 θεατρικά, ιδιωτικές εκδόσεις και άλλα δημοσιευμένα
κείμενα. Πολλά ανέκδοτα, στην Αγγλική. Έχει πρωτεύσει σε πολλούς
διαγωνισμούς σε όλα τα είδη του Λόγου (πρόσφατα στο Σικάγο για βράβευση
διηγήματος στη μνήμη Θεανώς Μάργαρη, μέσω του δραστήριου Συλλόγου των
Αθηναίων, Ν.Υ. (16 Μαρτίου, 2013) και με συνεργασία Πρεσβείας Ελλάδος,
Τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Τζόρτζτάουν και την Βιβλιοθήκη
του Κογκρέσου, ήταν καλεσμένη στο Μπαν Κάλτσουραλ Σέντερ, έδρα
Κωνσταντίνου Καβάφη, Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν, στην Ουάσινγτον. Το δε
ποίημα της ακολουθεί. Έχει τιμηθεί τρεις φορές από τις Προέδρους της
Κο-μητείας Κουήνς της ΝΥ, από δημόσια Σχολεία, από την Ο-μοσπονδία
Ελληνικών Σωματείων, Συλλόγους και άλλους φορείς. Ασχολείται με την
«Φωτογραφία και Ποίηση» ως και μοναδικές ηλεκτρονικές «Φωτο-συνθέσεις».
Έχει ανέκδοτη εργασία σε όλα τα είδη του Λόγου. Έχει μεταφράσει αρκετούς
ξένους ποιητές του Πόετρυ Φόρουμ, σε δίγλωσσες παρουσιάσεις τους. http://astoriani.blogspot.gr/ yiotas@optonline.net 915 Mirabelle Avenue Westbury, NY, 11590 516- 833 59-42
(Αποσπασματική παρουσία του έργου της Γιώτα Στρατή, Η.Π.Α.)
Αφιέρωμα στον Κ. Π. Καβάφη (29 Απρ. 1863-29 Απριλίου 1933)
Εύγε! Σε σένα που ευλογήθηκες σκέψεις προκλητικές, κι ορμές απρόσκλητες να βάζεις σε τάξη, βάλσαμο κερνώντας μα κι ενόχληση, σε καρδιές ξάγρυπνες. Η σκληροτράχηλη δύναμη του «Πρέπει» σε καιρούς υποκριτικά επικίνδυνους, ήταν αστέρι ευπρέπειας στη θέληση, κεραυνός ανεπίστρεπτος στην κρυφή αδυναμία.
Με τον αστερισμό σου, δεν πολυ-ασχοληθήκανε. Δεν μάθαμε, ως είθισται στους καιρούς μας, μόνο εκείνος ο του Λέοντος κυριάρχησε στην εύθραυστη έσω ύπαρξή σου.
Ιχνογράφησες κρουνούς αγάπης, ενστερνίστηκες αστραπές συχνά ειρωνικές στη ματιά σου, άφησες ίχνη νέας δομής, πελώρια, για να συγκρίνουμε τα δικά μας.
Μας κληροδότησες μια γραφή που γνώριζε τη γεύση της βίας και της θωπείας, μια ποιητική φωνή Σαπφική, πρωτόλαλη, που κράτησαν αποκλειστικά οι βοριάδες για τις ώρες της αφής, και της αντάρας.
Οι λέξεις σου, διαλεγμένες. Οι έννοιες, αλυσίδα άσπαστη, έστω κι αν γεννήθηκαν σε στιγμές χρονοβόρες ως και ζηλόφθονοι αντίπαλοι καταβρόχθισαν το μέγα της γραφής σου έργο.
Στης ζωής τον κύκλο τον ατέλειωτο, εμείς δεν έχουμε παρά ν’ αφιερώσουμε τις ίμερες αχτίδες του νου μας.
Είναι η δίκαιη αιμοδοσία στο αστείρευτο δικό σου όραμα, που αναποδογύριζε προσεκτικά μια ηθική εύθραυστη, πασχίζοντας για ελπίδα της Αλήθειας, για μια πλήρη επικοινωνία, σε ολοκληρωμένη Κοινωνία,
δίχως ταυτόχρονα να απομακρύνεσαι από το Αθάνατο Ελληνικό, μεγαλόπνοο Πνεύμα.
Η Γιώτα Στρατή, Η.Π.Α
Εκδόσεις Όστρια, Αθήνα 2017
«Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι η αδυνα-μία των Ελλήνων να αποκόψουν την Ελλάδα από τα δεσμά του βάρβαρου Παγκόσμιου συσ-τήματος, οφείλεται, ανάμεσα στα άλλα, και στην άγνοια του τι σημαίνει Ελλάδα, Ελληνισμός, Πο-λιτισμός. Επίσης οφείλεται στην απορρόφηση των πνευματικών ανθρώπων από το σύστημα, στην αποδυνάμωση των πολεμίων του Παγκόσ-μιου συστήματος…».
Καταγωγή από το Αίγιο. Αδειούχος Καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας. Παντρεύτηκε τον Δημήτρη Στρατή. Ζει στη Νέα Υόρκη από το 1970. Ερ-γάστηκε στο λογιστήριο της Μόμπιλ-Οϊλ, και στον Εθνικό Κήρυκα. Ασχολήθηκε δραστήρια με Ομογενειακούς Συλλόγους παρουσιάζοντας θε-ατρικά της έργα. Μέλος της Ε.Ε.Λ. Αθηνών, της ΠΕΛ, ΔΕΕΛ, της National League of American Pen Women, Poetry Forum of NY, Shelly Society, etc. Δημιούργησε την Ε. Θεατ-ρικών Συγγραφέων ΝΥ. Έχει γράψει: 13 βιβλία, 28 θεατρικά, ιδιωτικές εκδόσεις και άλλα δημοσιευμένα κείμενα. Πολλά ανέκδοτα, στην Αγγλική.
Έχει πρωτεύσει σε πολλούς διαγωνισμούς σε όλα τα είδη του Λόγου (πρόσφατα στο Σικάγο για βράβευση διηγήματος στη μνήμη Θεανώς Μάργαρη, μέσω του δραστήριου Συλλόγου των Αθηναίων, Ν.Υ. (16 Μαρτίου, 2013) και με συνεργασία Πρεσβείας Ελλάδος, Τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Τζόρτζτάουν και την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, ήταν καλεσμένη στο Μπαν Κάλτσουραλ Σέντερ, έδρα Κωνσταντίνου Καβάφη, Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν, στην Ουάσινγτον. Το δε ποίημα της ακολουθεί.
Έχει τιμηθεί τρεις φορές από τις Προέδρους της Κο-μητείας Κουήνς της ΝΥ, από δημόσια Σχολεία, από την Ο-μοσπονδία Ελληνικών Σωματείων, Συλλόγους και άλλους φορείς. Ασχολείται με την «Φωτογραφία και Ποίηση» ως και μοναδικές ηλεκτρονικές «Φωτο-συνθέσεις». Έχει ανέκδοτη εργασία σε όλα τα είδη του Λόγου. Έχει μεταφράσει αρκετούς ξένους ποιητές του Πόετρυ Φόρουμ, σε δίγλωσσες παρουσιάσεις τους.
http://astoriani.blogspot.gr/ yiotas@optonline.net
915 Mirabelle Avenue Westbury, NY, 11590 516- 833 59-42
(Αποσπασματική παρουσία του έργου της Γιώτα Στρατή, Η.Π.Α.)
Αφιέρωμα στον Κ. Π. Καβάφη
(29 Απρ. 1863-29 Απριλίου 1933)
Εύγε! Σε σένα που ευλογήθηκες
σκέψεις προκλητικές, κι ορμές απρόσκλητες
να βάζεις σε τάξη, βάλσαμο κερνώντας
μα κι ενόχληση, σε καρδιές ξάγρυπνες.
Η σκληροτράχηλη δύναμη του «Πρέπει»
σε καιρούς υποκριτικά επικίνδυνους,
ήταν αστέρι ευπρέπειας στη θέληση,
κεραυνός ανεπίστρεπτος
στην κρυφή αδυναμία.
Με τον αστερισμό σου, δεν πολυ-ασχοληθήκανε.
Δεν μάθαμε, ως είθισται στους καιρούς μας,
μόνο εκείνος ο του Λέοντος κυριάρχησε
στην εύθραυστη έσω ύπαρξή σου.
Ιχνογράφησες κρουνούς αγάπης,
ενστερνίστηκες αστραπές συχνά ειρωνικές
στη ματιά σου, άφησες ίχνη νέας δομής,
πελώρια, για να συγκρίνουμε τα δικά μας.
Μας κληροδότησες μια γραφή που γνώριζε
τη γεύση της βίας και της θωπείας,
μια ποιητική φωνή Σαπφική, πρωτόλαλη,
που κράτησαν αποκλειστικά οι βοριάδες
για τις ώρες της αφής,
και της αντάρας.
Οι λέξεις σου, διαλεγμένες.
Οι έννοιες, αλυσίδα άσπαστη,
έστω κι αν γεννήθηκαν σε στιγμές χρονοβόρες
ως και ζηλόφθονοι αντίπαλοι καταβρόχθισαν
το μέγα της γραφής σου έργο.
Στης ζωής τον κύκλο τον ατέλειωτο,
εμείς δεν έχουμε παρά ν’ αφιερώσουμε
τις ίμερες αχτίδες του νου μας.
Είναι η δίκαιη αιμοδοσία
στο αστείρευτο δικό σου όραμα,
που αναποδογύριζε προσεκτικά μια ηθική
εύθραυστη,
πασχίζοντας για ελπίδα της Αλήθειας,
για μια πλήρη επικοινωνία,
σε ολοκληρωμένη Κοινωνία,
δίχως ταυτόχρονα να απομακρύνεσαι
από το Αθάνατο Ελληνικό, μεγαλόπνοο Πνεύμα.