... του μικρού μας ΈΡΩΤΑ !!!

... του μικρού μας ΈΡΩΤΑ !!!

Χρόνια σου Πολλά, μικρέ μας Έρωτα!

Στο γλυκό μας εγγονό!

ΦΟΒΟΣ Ενδόμυχος

Ακόμη και τα δάχτυλα αρνούνται τη φθορά. Ντύνονται τρυφερά της αγάπης τα ιμάτια.

Ψηλαφιστά, με τη δική τους αίσθηση ακολουθούν τους άγνωστους, για σένα, δρόμους της αφής.

Αφήνουν σημάδια σιωπηλής φωτιάς στο δέρμα, ευελπιστώντας

να με θυμάσαι όταν λεβέντικος χορός θα αρχίζει ανάμεσα

στον Τοξότη και στον Αιγόκερω, στις αστρόλαμπες νύχτες!

Μπορεί να μη σε τάισα το ζείδωρο γάλα.

Αρκέστηκα στης προσμονής στο χάδι. Μ΄ ανθόμελο ενορχήστρωνα τον ήχο της φωνής.

Σε ύπνωνα, όταν γεννηθείς, να με κοιτάς,

και με το γριζοπράσινο χρώμα των ματιών σου να ζωγραφίζεις τον ευαίσθητο κόσμο μου.

Να περπατάς τα κρυφά μονοπάτια μου.

Να μη δειλιάζεις στις ατέλειωτες νύχτες μου.

Ν΄ αγγίζεις με τα τοξωτά χείλη σου τα μύχια της περίπλοκης ψυχής μου,

και να γελάς. Να με ζητάς όπως ακριβώς εσύ με βλέπεις.

Να ξεχειλίζει η ζωή ανάμεσά μας!

Να μ΄αγαπάς!

και να μη διορθώνεις τίποτα!