Από το ποιητικό περιβόλι των
Ομογενών των Πέντε Ηπείρων
Το νέο βιβλίο της ποιήτριας, Γιώτα Στρατή,
«ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ»
ΠΟΙΗΣΗ ΝΥ 2015
Γράφει ο
επαναπατριζόμενος Θεσσαλός συγγραφέας, Βάιος Φασούλας
Ξεκινώντας με έναν στίχο, ένα μότο
της Γιώτα Στρατή που συναντούμε στα γραπτά της που λέει…, «Η Έμπνευση είναι στο νου ό, τι στα χέρια η Τέχνη», ανεπιφύλακτα θα
αναφέρω ότι αυτό θα το δει ο αναγνώστης διαβάζοντας το ποιητικό της βιβλίο,
«ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ» ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ 2015.
Είχα ενημερωθεί από το διαδίκτυο για την καινούρια της έκδοσή της
και δε χρειάστηκε πολύ να σκέφτομαι, τι περιεχόμενο να έχει άραγε το νέο της
βιβλίο, μέχρι που πήρα ένα ταχυδρομικό
σημείωμα παραλαβής του.
Ευχαριστώ τη Γιώτα Στρατή για το υπέροχο βιβλίο της όσο και για
την αφιέρωση της, η οποία με τιμά δεόντως. Προσθέτω δε ότι η πολυγραφότατη,
ακούραστη και πολυβραβευμένη Γ. Στρατή, που την έχω «βαφτίσει» «Δασκάλα», είναι
και μέλος της ΕΕΛΣΠΗ.
Για όσους δεν γνωρίζουν τη Γιώτα Στρατή, τιμής ένεκεν σε αυτή την
ακούραστη σκαπανέα και πρέσβειρα του ελληνικού πολιτισμού, ας μου επιτραπεί να
αναφέρω λίγα λόγια.
Ποιήματά της που γράφτηκαν στο
δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα, μέσα από ακράτητο λυρικό ενθουσιασμό και
αειθαλή πείσμα, ταξιδεύουν τον αναγνώστη μπροστά - πίσω-μπροστά, εντοπίζοντας
το χτες ή και το σήμερα, άλλοτε προειδοποιώντας, άλλοτε προφητεύοντας κι άλλοτε
με ποικίλες μεταφορές, με πειθώ και με ολοκληρωμένη γλώσσα σαγηνεύει τον
αναγνώστη και τον οδηγεί σε άγνωστα «λημέρια». Η εξωτερίκευση του «μέσα»
πλούτου της, η αμείωτη προσπάθεια αφύπνισης των συνανθρώπων της (ποιητικό
χαρακτηριστικό το ύφος, η δομή και γενικά ο επεξεργασμένος λόγος της –μεστός,
αυθεντικός και περιορισμένος στα πλαίσια της ποίησης) δίνουν στον αναγνώστη την
ευκαιρία ν’ αρπαχτεί στο άρμα της και να ταξιδέψει παλινδρομικά μ’ επιτυχία. Να
δει τις παραστατικές εικόνες, ν’ αφουγκραστεί παλιά και τωρινά, και τέλος, να
βρεθεί στο «τώρα» -που θα μπορούσε να ήταν καλλίτερο αν η ανθρώπινη «φροντίδα»
ήταν λιγότερη.
Και με αυτό το «τώρα» μεταφέρω
στον αναγνώστη σύντομο ποιητικό απόσπασμα από το…, «πατρίδα μου, στον ύπνο μου…,»
Επίκαιροι στίχοι, συναρπαστικοί,
χτισμένοι με καταπληκτικό και αυστηρό τρόπο στη σύνθεσή τους, βασισμένοι πάνω
στην τρέχουσα κατάσταση που έχει περιέλθει η Χώρα μας, η Ελλάδα, ταξιδεύουν τον
αναγνώστη…, και τον αλαργινό που δεν τη φτάνει και τον κοντινό που αδιαφορεί…,
εκεί στην πατρίδα και μέσα από τους στίχους να την αφουγκραστεί.
Λοιπόν, στη σελίδα 22 διαβάζουμε
το: «πατρίδα
μου, στον ύπνο μου…,»
«μα και στον ξύπνο
μου, οι σκιές δεν λείπουν. Τις προκαλώ. Δεν απαντούν. Η σιωπή τους σπάζει στις
λέξεις. Ουρανέ μου!
Πατρίδα μου! Ο φθόνος, τόσο επιμελημένος, γλιστράει σαν δελφίνι στα μυθικά σπλάχνα
σου. Μεθοδικά μεταμορφώνουν την εικόνα σου, τρυπούν το Άγιο Κορμί σου για να
αρπάξουν το Πνεύμα σου.
Τροποποιούν τον
αμέτρητο πλούτο των εννοιών σου για να φορτίσουν
την τραγική,
σύγχρονη τεχνολογία σου.
Στυγνή για αυτούς η
παραδοχή ότι Υπάρχεις. Λες και δεν είσαι
Αρκετή. Αδίστακτα
μπήγουν σπαθιά
στων παιδιών τα
μάτια, ξεριζώνοντας Πίστη…»
Αυτή μας λέει η Γ. Στρατή, η
Ομογενής Ελληνίδα, μια προικισμένη με Δώρα από τις μούσες που μέσα από τις
σελίδες της του νέου της βιβλίου «ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ»
βλέπουμε ολοζώντανες παραστάσεις όλων των επιπέδων. Είναι αυτό που λέει: «Η Έμπνευση είναι στο νου ό, τι στα χέρια η Τέχνη». Φαίνεται σε κάθε λέξη,
σε κάθε παράγραφο σε κάθε σελίδα.
«Ε.Ε.» Ελλάδα, Τρίκαλα, Σεπτέμβρης 20 2015 pelasgos@fasoulas.de www.fasoulas.de
https://www.facebook.com/vaios.fasoulas
https://www.facebook.com/groups/103468549793207/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου